dag 41 buchara - s - samarkand

Vanmorgen echt heel vroeg de wekker af gegaan 06.15 ik heb zo'n vroege vogel op de kamer die graag 10 x de wekker na 5 min hoort en dan pas op kan staan. Ik sta bij de eerste kik al naast het bed. Maar ik weet een methode om haar in bedwang te houden, direct het grote licht op de kamer aan doen, is een prima wekmiddel, veel beter dan en wekker. Deed haar vader vroeger ook altijd zei ze. Dus Pa J dat weet ze nog steeds. Tijdens een lekker ontbijtje het beste tot nu toe, horen we dat Floortje haar paspoort kwijt is. Ze weet niet meer wanneer ze het is kwijt geraakt, misschien in de bus laten liggen of verloren / gestolen op de looptocht naar het hotel. Dit is balen voor haar, want paspoort kwijt, geld kwijt maar ook de visa voor de volgende landen, hoe het nu verder moet....?????
We gaan vandaag naar Samarkand en doen dit met een tussenstop in Sachrisabz. De geboorteplaats van Timur Lenk, de volksheld van Oezbekistan. Ooit heeft hij miljoenen mensen vermoord, maar nu vereren ze hem.
Hij is in 1336 zoveel geboren in de buurt van Sachrisabz. Wij stoppen onderweg nog even bij een katoenveld maar helaas zijn er geen plukkers aanwezig. Wel zien we verderop de fabriek waar het echt in giga stapels op het terrein ligt. Ik dacht eerst dat het grote bergen zand waren maar het is katoen wat ze hebben afgedekt met een kleed. In Sac. stoppen we bij de vrijdagsmoskee en de eerste loop is naar de WC dit zijn 2 hurk WC's op een rijtje met geen deurtjes en een half hoog muurtje maar als je nodig moet is alles oke, en het stinkt er niet eens zo erg. Dan de moskee bekeken. De muursjablonen wijken echt af van de vorigen die we hebben gezien, je ziet echt palmbomen in de patronen. Wel is alles op de muur geschilderd, of dit vroeger ook zo is geweest of dat dit het gevolg is van een restauratie dat weet ik niet. Daarna bekijken we nog 2 mausolea en gaan dan de hoofdstraat verder af strijnen. Ik raak C kwijt maar verwacht dat die wel met E en E op stap zal zijn, ze kunnen altijd heel lang foto's maken en ik heb daar wat minder tijd voor nodig. Ik ga met Olga en Jan en Albert en Ciska een hapje eten in het plaatselijke kafeetje. Soep, en echt ik zou het thuis nooit eten maar hier smaakt het toch ook nog wel weer. Er drijven wel stukken vet vlees in maar die laat ik mooi liggen. Je ziet hier veel nieuwe kinderfietsjes staan, verder heb ik ze eigenlijk nog nergens gezien maar hier stikt het ervan. Dan verder gewandeld naar het standbeeld van Timur Lenk hier staat net een bruidje haar fotos te maken. Ze kijkt heel sip maar volgens Corry hoort dit zo, want ze raakt nu haar familie kwijt, oke.
Dan nog snel even naar het paleis. Alleen de poort staat er nog en die is heel groot dus kun je nagaan wat voor paleis er heeft gestaan.
Dan verder richting Samarkand door een schitterend gebied, eerst nog veel bebouwing en veel bomen die de herfstkleuren beginnen aan te nemen, Je ziet echt ook veel boomwallen, het doet mij een beetje denken aan de walden. Daarna gaan we weer omhoog en wordt het kaler maar wel weer heel mooi. Ik houd wel van die kale bergen. De huizen staan hier ook wat meer verspreidt en het ziet er allemaal wat netter uit. Je ziet soms bij de huizen plakken modder in de vorm van stenen liggen drogen, die zullen ze wel gebruiken voor de volgende bouwexpeditie.
We zien de zon heel mooi achter de bomen verdwijnen als we Samarkand binnen rijden en de bus ons afzet op hotel Furkat, een orgineel maar een beetje snusterich hotel, maar wij hebben weer niet te klagen want er komt water en het is warm uit de douche.