Dag 59 en 60 Xi an

Xi'an is een stad van formaat er wonen meer dan een miljoen mensen. In 1974 is er niet ver buiten de stad, door een boer, een uniek leger ontdekt, het Terracotta leger. Hierheen is dan vanmorgen ook onze eerste excursie. We gaan met het openbaar vervoer en staan al om 08.00 uur bij bushalte 306 te wachten en kopen er een kaartje. Maar er komt niet zo snel een bus, dan komt er iemand die ons meeneemt naar zijn busje. Hier de hele groep naar binnen en ook nog een 4-tal chinezen. We rijden de stad uit en na een poosje stopt hij bij een jadefabriek , de chinezen eruit en de chauffeur gebaart dat wij er ook uit moeten maar nee hoor, hier hebben wij geen zin in, we willen naar het T.L. toe. De chinezen weer uit de fabriek gevist en daar gaan we weer. Na een kwartiertje stopt hij nog eens bij een restaurant en hier herhaalt hetzelfde tafereel zich. Rond 09.15 zijn we bij het terracotta leger. De bus vertrekt weer rond 14.00 uur of we moeten de gewone lijnbus 306 nemen. Ticket gekocht voor 9 euro en naar binnen. Wij zijn er in een periode dat er nog wel wat mensen zijn maar het is er niet meer smoor druk dus dat is hartstikke mooi, nu kun je overal bij en alles op je gemak bekijken. Eerst gaan we hal 1 in. Hier staan de soldaten in slagorde opgestelt. De 1e keizer van china Qin Shihuang wilde ook na zijn dood nog veel invloed hebben en verder regeren in het hiernamaals. Om dit te realiseren liet hij bij zijn graftombe een gigantische overdekte ruimte maken en hierin stelde hij een leger van duizenden soldaten op. Deze liet hij maken van terracotta maar wel allemaal met een eigen gezichtsuitdrukking en ook verschillende legeronderdelen. Ook de paarden en de wagens vergat hij niet. Na zijn dood liet hij alles met aarde bedekken. Door de tijd is het dak van hout bv ingezakt maar veel soldaten zijn nog intakt en men is druk bezig de rest te herstellen. In de 2e hal zie je hoe ze het hebben gevonden en in hal 3 zie je hoe het er ooit in het begin moet hebben uitgezien. Het is echt een trekpleister die je niet kunt overslaan als je in de buurt bent. De teugels en het hele halsstel van de paarden was bijvoorbeeld ook van goud en zilver gemaakt, kosten en moeite zijn er gespaard om de keizer goed zijn graf in te sturen. Om 2 uur met het busje terug naar Xian. Hier nog iets in het hotel gedronken en toen de stad nog even in. De straten zouden zo in Amsterdam kunnen liggen (zonder alle chinezen) de winkels hebben een heel moderne uitstraling. Na een uurtje wandelen zijn we bij de bell-tower. Maar we vinden het wat aan de late kant om nu nog naar binnen te gaan, het wordt al wat schemerig en dan kunnen we toch geen foto's meer maken. Wij gaan dan ook eerst een hapje eten bij de chinese fast food. Rundvlees, kip, of vis. Ze bakken het op een plaat waar je bij staat en dan kun jij het door de kruiden wentelen. Dit doen wij dan ook, binnen willen we het opeten, maar het brand ons de mond uit. Dus snel wat kruiden er weer afgeveegd, we waren wat te enthousiast geweest. In de overige Central aziatische landen is het eten wel kruidige maar absoluut niet pittig, dus we dachten nu hebben we onze kans, maar dit ging wat te ver. Op weg terug naar ons hotel, hebben wij nog 2 uur zitten internetten om alle belevenissen aan het scherm toe te vertrouwen.

dag 60
Vanmorgen komen we zeer slow op stoom. Tegen een uur of 11.00 lopen we de stad in nadat we eerst onze bagage in het back building hebben gebracht. We nemen vanavond de trein weer, dus we moesten nu al uitchecken. Stevig doorgelopen naar de bell-tower. Deze ligt midden op een kruispunt van drukke wegen, we moeten dan ook onder de grond door om bij de ingang te kunnen komen. In china zie je weinig oude gebouwen, maar de Bell tower is er nog eentje van. Wel vind ik al deze gebouwen op elkaar lijken. Allemaal van die specifieke halfrond oplopende daken en de kleur van het houtwerk donderrood/bruin en de versieringen erop in het groen blauw en of goud. Op de eerste verdieping van het gebouw hangt er buiten een grote bel waarop met een groot stuk hout de bel word geluid. De bel luiden ze geloof ik bij het licht worden en er is ook nog een Drum tower en de drum sloegen ze dan bij de schemering, het kan ook andersom zijn. Na de bell tower drinken we een bakkie thee op een terras. De zon doet dapper een poging om door de bewolking te breken. Het glas thee valt ons vies tegen, er drijven grote groene bladen in en het proeft enigszins naar spinazie, helaas we hebben de verkeerde keus gemaakt.
Via de WC van Mac Donalds, ja die hebben we nu ook weer, gaan we naar de Drum tower. Achter de drum-tower ligt nog een oude wijk, maar ze zijn hier ook al weer druk aan het slopen. Wel zie je dat ze nu ook de nieuwe gebouwen soms weer wat in oude stijl optrekken, maar de witte tegeltjes van de Gamma zijn toch nog steeds favoriet. Dan lopen we via het meest toeristische soevenierstraatje naar de grote moskee. Ik koop er nog wat kerstartikelen en we kopen er allebei een schattig klein theepotje met een aapje op het deksel voor nog geen 3 euro. De moskee is totaal anders dan de anderen die we tot nu toe hebben gezien. Een grote open ruimte met veel bogen en van die schuine afdakjes,boompjes en terrasjes en helemaal aan het eind is de werkelijke gebedsruimte waar wij niet naar binnen mogen. Door wat achteraf straatjes waar je weer wat het gevoel krijgt in het oude China te zijn ,lopen we naar een grote straat. We willen nog wat eten voordat we in de trein gaan, maar helaas we hebben de verkeerde straat gekozen. Er zijn nergens meer eethuisjes. Wel tikken we nog wat yoghurt op de kop. Langs de stadsmuur komen we terug bij het station en ons hotel. Hier zijn nog wat restaurants en hier eten we dan ook nog een hapje, een zoete oliebol en een appelflap met noodles, maar het smaakt zo slecht nog niet. Bagage opgepikt en richting station. We delen vannacht de coupe met Albert en Ziska en Jan en Olga. Ik wil nog wel zo'n bakje met noodles, maar ze komen met vanalles langs, maar, maar steeds geen noodles. Als ik de hoop al heb opgegeven dan komen ze eindelijk. Rond 22.00 uur gaat het licht uit en kruipen we allemaal in ons bed, dit keer het midden bed.