dinsdag dag 11

Hallo allemaal hier ben ik weer en leuk al die berichtjes. Rennie en Rino leuk dat jullie er ook wat op hebben geplaatst. En Renske don t worry je weet nog steeds alles. Het is een oud HEAO studiegenoot. En Femke snel weer beter worden en Hennie dan wachten we maar rustig af.

Effe een tussendoortje elk dorp heeft hier een moskee zoals je bij ons overal een kerktoren op ziet rijzen. Wouter de reisleider houdt van een strak reisschema en dus gaan we weer om 08.00 uur van start. Dus niks geen rustige vakantie maar ja dat heb je als je veel wilt zien. Gellukig is ook een ervaren buschauffeur de weg wel eens kwijt en we draaien in Sanliurfa even een rondje verkeersplein. Doen wij ook wel eens in het buitenland kun je nog even nadenken welke afslag je wilt nemen. We zijn op weg naar Mardin het gebied is heuvelachtig en de grond rood ig alle hoekjes die ze kunnen bebouwen staat wel iets op. Mais katoen pepertjes maar ook weer boomgaarden. Ook is er al veel land waar het graan vanaf is en dit ligt er weer netjes geploegd bij. Soms zie ik ook veel water op het land staan waar komt dat toch vandaan denk ik want zolang wij nu onderweg zijn is het hartstikke droog maar misschien wel ondergrondse irrigatiekanalen wie zal het zeggen. De weg die we nemen is tweebaans en erg druk dit komt door al het vervoer van olie uit Irak wat op deze manier naar de middellandse zee gaat. Volgens de kenners zijn het maar kleine vrachtwagens 12 tonners. Maar ze racen af en aan. Ook zien we ezeltjes met bepakking lopen en dat zal al snel ophouden met een paar honder kilo denk ik. Het is verbazend wekkend maar die ezeltjes kunnen ook trap klimmen. Na ongeveer 2 uur hebben wij een koffiestop en de bus krijgt was benzine Maar ons cafe blijkt helemaal niks te zijn dus de benzine pomp levert ons nu ook thee. Ze hadden natuurlijk niet gerekend op een groep van 19 man, dus het duurt even maar we krijgen allemaal een bakje. Je hebt hier van die leukje kleine glaasjes wat te klein eigenlijk maar een gegeven paard moet je niet in de bek kijken. We zijn alweer een poosje onderweg als we worden aangehouden door de jandarme politie dit is omdat we nu het gebied van de koerden binnen rijden en ze toch wel graag checken wie er allemaal inkomt. Persoonlijk vind ik het wat zinloos om zo n bus aan te houden want als ik naar de bergen om mij heen kijk denk ik dat ze hun daar links en rechts zullen passeren als ze dat echt willen. Net voor Mardin bij het vliegveld houden we een fotostop je ziet Mardin mooi op de heuvel liggen maar het is wat heiig en ik ben te lui om uit te stappen dus je moet er geen foto van verwachten. Op de heuvels staat een tekst hier zou staan Je moet blij zijn een turk te zijn. K Ataturk. Us Heit voor de turken. En op de berg ernaast schittert de turkse vlag. We logeren in de nieuwe stad je ziet hier ook heelveel bouwaktiviteit allemaal vinex lokatie. En collega s de pin werkt nog steeds uitstekend en ook kon ik op de pagina vd rabobank komen en mijn saldo checken is wel nodig met al die uitgaven.
Ons hotel is deze keer een flatgebouw met een ruime kamer zonder airco en het is nog steeds warm zoniet heet. Maar misschien lopen we over een aantal weken tot onze enkels in de sneeuw dus ik ga niet meer klagen. Omdat het zo warm is is het stoffig en smeerpoets T maakt direkt haar schone T shirt weer vies. Dus weer met kleren onder de douche als we in het hotel zijn en poetsen maar. Voordeetlje van de hitte is het snelle drogen van de kleren. Rond 14.30 nemen we de dolmus voor 1 ytl de oude stad in en ze dumpen ons bij het postkantoor waar C een msm moet versturen. Het postkantoor zit in een schitterend oud gebouw. Vanaf de bovenverdieping hebben we een mooi uitzicht over de mesopotamische vlakte. Je ziet Mozes en Abraham bijna lopen met ezel en staf. We wandelen wat dwalen de bazaar in en komen bij de Ulu Camii de grote moskee zo heet ie in elke stad . We wachten de dienst even af doen een doek over ons hoofd ik trek sokken aan en daar gaan we. Hierna gaan we een versgeperst sapje drinken. in de bazaar ook nog de koperslagers bezig gezien en ook een heel straatje met allemaal timmerlui. Volgens mij hadden ze platen spaanplaat waar ze mooie paneeltjes uit zaagden. Ze hebben allemaal een hokje van 6 vierkante meter en dan heb je het wel gehad. En stoffig en warm dan is het toch niks geen wonder dat ze graag naar Duitsland willen ze vragen ons ook allemaal Allemagne nee dus Hollanda. Na het heerlijke sapje van sinasappels granaatappels en citroenen veel vitamines dus gaan we op zoek naar de Isja Pasja Medresse we moeten wel heel wat treden beklimmen maar het uitzicht maakt weer veel goed. We hadden afgesproken om vanavond met de groep te gaan eten en verzamelen bij het postkantoor op het terrasje hier tegenover drinken we nog een paar chaitjes theetjes en dan op naar het restaurant. Dit staat in de LP en is een van de 5 beste van Turkije. Het eten is ook goed wel een beetje weinig dus Gerrit of Jan maar goed dat het niet jullie avond portie is maar het smaakt voortreffelijk en na afloop krijgen we van de zaak fruit voor geschoteld Gepeld gesneden en hapklaar dus. Terwijl wij boven zitten te eten viert er beneden iemand zijn vrijgezelle party zowel het meisje als de jongen is aanwezig en er wordt een heel spektakel opgevoerd met veel Iraans gejodel. We nemen het busje terug en draaien een goede nacht.
Tot mailens. In Turkije is het geen enkel probleem maar ik verwacht wel dar het straks wat minder zal gaan.