Ulan Ude

Zondag 4 oktober

Ben ondertussen het hele gevoel voor dagen kwijt, is het maandag, dinsdag of woensdag ? Geen idee.
Maar vandaag dus zondag, en als we hier in Ulan Ude over straat lopen om 11.00 uur constateren wij ook een zondagse rust.

Vanmorgen rustig opgestaan, we waren gister heel moe na een dag niks doen, hoe is dat mogelijk denk je dan. Gister nadat we waren gearriveerd nog even een rondje gedaan, we zitten vlakbij het centrum, maar dwalen de verkeerde kant op. Gelukkig levert deze kant een lekkere pizza op. Elk nadeel heeft zijn voordeel zullen we maar zeggen.

We passeren weer de Cash & Carry supermarkt en gaan dan nu rechtsaf waar we gister dachten verkeerd te zijn gegaan, maar helaas het is weer niet goed. We komen niet langs de supermarkt maar komen wel bij het centrale plein uit en dit was onze 1e bestemming van vandaag. Er blijkt een "loop van Ulan Ude" aan de gang te zijn, het loopt allemaal wat vreemd maar...

Op het plein staat ook het grootste hoofd van Lenin, 7,7 mt hoog. Het is inderdaad een gigantisch standbeeld van alleen het hoofd, hij staat op een grote console met zijn hoofd een beetje naar voren. Het is zonnig weer dus hij komt mooi op de foto :)
Dit hoofd is in 1970 onthuld ter nagedachtenis aan de 100 ste geboortedag van Lenin.


Vanmorgen wel wat frisjes toen we eenmaal op de begane grond waren, maar in de loop van de dag ging de temperatuur alleen maar weer stijgen. Het bleef wel wat schier.

We lopen vanaf het centrale plein , richting de fontein en het operagebouw dit is een beetje een megalomaan gebouw, en trouwens alle gebouwen rond dit fontein plein zijn een beetje overdadig in verhouding tot de drukte en de grote van de stad.
Wel zien we weer mooie beelden, ook hier weer een danser en danseres met mooie gezichtsuitdrukkingen.

Door het loop gebeuren is de straat onder de triomfboog door afgesloten, dit geeft ons de gelegenheid vanaf het midden van de straat een mooi doorkijkje te maken. We lopen de straat verder af naar beneden en komen dan meer in de winkelstraat. We bekijken wat etalages en lopen eens ergens naar binnen maar niks wat nu direct onze aandacht trekt.

Een beetje eerder hebben we bij de Modern Nomads koffie en thee gedronken, ik kies hier een Buryat green tea, en krijg thee met melk en weet ik precies wat er verder in zit, maar het smaakt niet verkeerd.

We komen het nature museum voorbij en besluiten binnen een kijkje te wagen. Volgens mij hebben ze de hele morgen nog geen klanten gehad, de meneer, de conciërge roept de mevrouw van de kassa en als die paraat is kopen we voor 100 roebel, 1,35 euro p.p een toegangskaartje. Mocht het niks zijn dan is er nog geen man overboord bij dit soort prijzen. Maar tot onze grote verrassing is het een mooi opgezet museum. De vogels en zoogdieren en vissen, die in en rond het Baikalmeer leven zijn in opgezette vorm in beeld gebracht. Ik sta verbaasd van alle diersoorten die hier voorkomen. Het levert in ieder geval 1 bevestiging op, ik heb gister echt wolven gezien. Het leukste beestje wat ik tegenkom is de vliegende Siberische eekhoorn.

We waren onderweg naar de kerkjes aan het eind van de straat maar komen de Boeriatische Mac Donalds tegen die ook nog eens tegenover een bus stop zit, waar we busje nr 97 kunnen pakken om naar een uitzichtpunt aan de rand vd stad te gaan. We besluiten van de gelegenheid gebruik te maken en gaan hier lunchen. Tot Els haar verbazing smaakt het ook nog goed en hadden ze een hele gezonde salade op het menu staan.

Na de lunch wachten we op busje 97 en laten ons voor 17 roebel vervoeren. Op een gegeven moment stopt het busje en iedereen stapt uit. Onderweg zijn er ook al wel mensen uitgestapt, maar wij snappen nu dat we op het eindpunt zijn en inderdaad we hebben een mooi uitzicht over Ulan Ude. We zien nu ook goed dat er een rivier of eigenlijk 2 rivieren door de stad lopen, de Selenga en de Uda.

Het uitzichtpunt is tevens de plek waar sinds 2008 een Boeddhistisch Klooster, Datsan is gebouwd. Rinpoche bagsha tempel is de naam.
Ik heb geen verstand van dit soort bouwwerken maar je ziet 2 stupa's op de hoeken staan van het terrein, in 1 zijn wij binnen geweest, hierin staan allemaal standbeelden van Boeddhistisch goden , alle 4 de wanden zijn bedekt met heel veel "koperen" beeldjes. Op 1 kant is een soortement altaar en hier staat een groter beeld. Moeten in de meeste kerken en moskee het hoofd zijn bedekt, hier moet je juist de hoofddoek of muts afdoen.

In het midden staat een tempel bij binnenkomst heb je een grote open ruimte , aan de achterwand staat een groot boeddha beeld die door de Dalai Lama is gezegend tijdens de opening van dit complex. Er staan heel veel bankjes op een rij zodat je wel kunt zitten. De hele ruimte is beschilderd met "oosterse" motieven langs de randen zeg maar. Op het eind heb je aan beide kanten van het grote beeld een aantal kleinere beelden van de diverse goden uit het boeddhisme. In 1 hoek heb je ook een grote houten rozenkrans liggen, alle mensen die langs lopen vegen, aaien daar even over heen. Helaas mochten we geen foto maken. Het was van binnen wel een kleurrijk geheel.

Buiten lopen we rondom het complex, hier zijn de nodige gebedsmolens, die je een draai kunt geven en hierbij een gedachte loslaat. Er is ook een hele grote klok die je kunt luiden, of wel waar je met de klepel een geluid uit kunt halen. Ik moet zeggen dit viel nog niet mee ook nog.

Je hebt rondom mooi uitzicht over de stad, wij zien beneden in de diepte ook een groot kerkhof liggen. De kerkhoven die wij tot nu toe met de trein passeren zien er altijd goed onderhouden uit en er staan en liggen meestal fleurige kransen van groen met bloemen, wel nep maar toch het staat mooi.

We gaan ook nog even naar het cafe Mt. Kailash , deze berg is de heiligste berg van Tibet, vandaar waarschijnlijk dat het cafe hier zo heet, in combinatie met de boeddhistische tempel. We nemen nu eens een keertje geen koffie of thee maar gaan alle drie voor een supergezonde fruit smoothy.

Hierna nemen we de bus terug naar de stad en stappen uit bij het centrale plein. Gisteravond zagen we een museum voor Boeriatische kunst we besluiten dit nu te gaan bezoeken. Terwijl we die kant opwandelen spotten we een restaurant, Marco Polo geheten, we gaan even naar binnen en vragen om de kaart in het engels en zowaar die is er, het menu ziet er goed uit en we gaan hier straks eten besluiten we.

We zijn rond 16.30 bij het museum, er lopen ook net 2 locale vrouwen naar binnen, die wat engels spreken en nieuwsgierig zijn waarom wij hier zijn en waar we vandaan komen. Er zijn 3 afdelingen , verdiepingen en we kopen voor allemaal een kaartje dit kost ons de lieve som van 900 roebel.

We worden zoals gewoonlijk naar boven gedirigeerd, hier starten we met een tentoonstelling van Boeddhistisch, Boeriatische kunst. Het zijn veel doeken die zijn bewaard gebleven ondanks het sovjet regiem en ook beelden maar ook boeddhistische iconen zullen we maar zeggen. Daarnaast bevat het ook de traditionele kleding van verschillende stromingen in het boeddhisme. Veel dingen komen uit een plaats die klinkt als goigomgo.... ik moet nog eens even op het internet zoeken. Heb ik gedaan ondertussen maar ik kan er niks over terugvinden.

Op de 2e verdieping is een tentoonstelling over de oorlog, die zien we hier bijna in elke grote stad. In Rusland wordt veel aandacht besteed aan het feit dat het 70 jr na de WOII is. Het is niet groot maar belicht wel de oorlog van de Russische kant.

Beneden zijn er ook nog 2 zalen , in de eerste is een kleine tentoonstelling over de Oud Gelovigen. We zien hun iconen, geschriften (bijbels) kleding en werktuigen. Ondanks dat het klein is geeft het wel een kijkje in hun wereld. Dan is er nog een zaal met info over de diverse opgravingen die in de omgeving hebben plaats gevonden en wat er aan pijlpunten etc in de loop van de eeuwen is gebruikt en opgegraven.

Het museum sluit om 18.00 volgens de info maar om 17.15 gaan er al lichten uit en de mw. vd 3e verdieping zit al beneden klaar met haar tas, we worden met zachte hand naar buiten gedreven zullen we maar zeggen.

We lopen naar Marco Polo en gaan ons daar te buiten aan lekkere dingen. Terwijl wij wat zitten te praten, is er ook iemand binnen gekomen die naast ons aan een tafeltje zit en dan zegt: "hoor ik hier Nederlands"? Jawel , en wij horen een Vlaming. Hij is ook onderweg langs de Trans Siberië express en vandaag aangekomen uit Vladivostok en gaat morgen door richting Ulan Batar. In totaal 4 weken onderweg , gestart in Moskou en eindigend in Beijing. Hij is verrast dat wij er 6 weken over doen en noemt ons dappere dames en is blij een keertje in het NL te kunnen converseren. Treft wel zo nu en dan andere toeristen maar niet taalgenoten. Voor ons ligt dit toch even anders omdat wij met z'n 3-en zijn en altijd wel aanspraak hebben.

Na het dinertje , wat het duurste is sinds lange tijd, gaan we nog even langs de cash & carry om ons ontbijt van morgen bij elkaar te shoppen.

Arsalan en Danielle zijn nog niet thuis als wij in het appartement komen, dit is wel lekker kunnen we heerlijk ons eigen ding doen. Ze zijn super aardig maar toch...

Vanmorgen aan het ontbijt wel een leuk gesprekje met hem gehad, hij dacht dat wij al wel gepensioneerd waren. In Rusland gaan de vrouwen al met 50 jr met pensioen en de mannen ook eerder dan bij ons, maar de exacte leeftijd weten we niet. Maar nee wij zijn nog aan het werk en nog geen pensioen in zicht, jeetje moeten jullie tot 67 jr. hij is erg verbaasd. Daar staat tegen over dat wij verbaasd zijn over de lange werktijden van de werknemers hier en ook over het feit dat als je niet voor de staat werkt, voor uncle, je ook nog eens 7 dagen in de week moet aantreden. Dan is 50 jr. denk ik geen gekke leeftijd om met pensioen te gaan.