Laatste dag Moskou

10-09-2015
vanmorgen eerst de tas weer inpakken, het zit niet meer zo strak als op zondag maar het past er in. We bergen het op in de storage room en gaan dan zelf deze keer rechtsaf op "onze" straat . We lopen naar de boulevard, de Tverskoy boulevard zowel links als rechts staan mooie panden. Aan het eind komen we bij het gedeelte wat wordt gebruikt als paradestraat, voor Stalin was de straat 21 mt breed hij vond dit niet genoeg om over op te scheppen en de straat werd 42 mt breed. Wat wij er nu van zien is niet echt om over naar huis te schrijven, het zal wel indrukwekkende zijn als er militaire parades zijn maar nu niet.

We dwalen weer verder , we zijn nl. op zoek naar het Bolshoi Theater, we komen weer in het zicht vd muren vh Kremlin maar hebben nog niet het theater gevonden. Wel komen we bij een boekhandel langs, ik wil wel een kaart van Olkhon maar helaas die hebben ze niet, wel een travelgidsje maar die is in het Russisch en ja dat lukt mij niet om te lezen, dus de koop kan niks worden. Na nog wat hoeken te hebben gerond, denken we even dat we er zijn maar nee, het aantal zuilen klopt niet, bordje volgen en yes daar ligt het. En wat blijkt nu, de allereerste dag zijn we er vlak langs gelopen maar toen hadden we alleen oog voor het Rode plein en Kremlin.

De shop blijkt open dus we kunnen naar binnen, maar mogen alleen naar dat kleine stukje, ik koop een cd met Russische liedjes, of het iets is dat is afwachten maar mijn eerste souvenir is binnen. We gaan nu via een poort en een trap door de muur en komen op een ons bekende straat. Daar ligt het GUM warenhuis en hier willen we ook even door heen dwalen, we besluiten er te gaan lunchen . Tot onze verbazing is het ook nog eens niet duur, het is wel zelf bediening maar oké. We nemen een foccacia broodje die verbazingwekkend lekker zijn, nog maar 1.

Na onze lunch gaan we via het Rode Plein en de Vasilius/Basilius Kathedraal over de brug. Halverwege de brug staan bloemen en foto's van de begin dit jaar vermoorde Boris Nemov , een opponent van meneer P. Aan de andere kant dalen we af en lopen langs de rivier de Moskva, we werppen een laatste blik op de mooie uivormige torens van de kathedraal. Na een 200 , 300 mt zien we aan de overkant vd straat een mooie poort met daar achter kleine torentjes, we besluiten even een blik naar binnen te werpen en belanden zo in een heel leuk winkeltje met iconen en sieraden, we slaan hier allemaal onze slag en hebben nu een souvenir van Moskou in de tas .

We lopen verder langs de rivier de Moskva, zo nu en dan komt er een rondvaartboot langs met zeer weinig passagiers aan boord. We willen via een loopbrug weer naar de andere kant, Elly wil dit de hele tijd al en het lukt ons maar nooit (qua tijd en plaats) nu zijn we dan zover en staan onderaan de brug. Het is van oorsprong een spoorwegbrug en nu verplaatst en herplaatst als voetgangersbrug. Je hebt een mooi uitzicht op de skyline van Moskou met op de voorgrond de Christus Verlosser Kathedraal. Eenmaal aan de overkant besluiten we via wat andere straten terug te lopen naar ons Coffee Bean straatje en daar een vroeg "diner" te nemen. We komen weer prachtige grote gebouwen tegen, niks is klein in Moskou zullen we maar zeggen.

Bij Coffee Bean veroveren we nu een tafeltje aan het raam met 2 heerlijke leunstoelen en geven ons hier in te ruste. we hebben nl. nog alle tijd. Onze trein naar Vladimir vertrekt om 18.35 en de taxi zal om 16.30 bij het hotel zijn, we willen nl niet te laat komen. We appen wat en schrijven wat dingetjes op over de afgelopen dag en drinken ondertussen een heerlijke thee en Latte, volgens de dames een perfecte koffie. Als warme hap neem ik weer een stuk quiche die wederom heerlijk smaakt.

Naar het hotel is het nog maar een paar minuutjes we zijn ook daar weer lekker vroeg, halen onze tassen uit de opslag en al snel zegt de receptionist, taxi, wij naar buiten maar niks geen taxi. Een praatje pot met de receptionist en het hotel blijkt nog maar 4 mnd open, wij hem een compliment geven over hoe goed en mooi het er allemaal uitziet. Dat Moskou zo modern oogt, is hij het volgens ons niet mee eens. En jawel daar komt de taxi, stond voor het Mariott geparkeerd, tassen erin, wij erin en rijden maar. Nogmaals de ticket erbij om hem goed duidelijk te maken waar we heen moeten, het Kursky Vokzal. Het gaat wonderbaarlijk snel geen files niks niet, alleen bij het station aangekomen doet opeens de slagboom waar wij voor staan het niet meer maar dit is vlotjes opgelost.

Afrekenen, tassen op de rug en naar binnen en dan zien we op het grote bord al staan trein 712 , 18.35 spoor 1 daar moeten we zijn. Het vinden van het spoor kost een paar keer vragen maar uiteindelijk staan we op spoor / perron 1 op het kaartje staat ook nog een nr. 10, dit is onze wagon en op het perron staan inderdaad de nrs van 1 t/m ....hoeveel het er zijn weet ik niet maar onze nr 10 is er in ieder geval. Het is vrij rustig we gaan maar weer naar binnen, want om hier nu een dik uur te staan is wat teveel van het goede. We gaan in de restauratie zitten , bestelen thee, fanta en een soep die een kruising blijkt te zijn tussen tomaat en groentesoep.

Om goed zes uur maar weer naar het perron en de trein staat er al maar we mogen er nog niet in. Uiteindelijk gaan de deuren open , kaartjes controleren en dan wil ze ons paspoort die hebben wij alle 3 goed opgeborgen en het kost even tijd die op te diepen, de provodnik blijft heel geduldig, uiteindelijk mogen we door.
Stoel 31, 32 en 35 gevonden. De trein oogt nieuw en modern met een elektronisch mededelingen bord, met een tekst die wij gedeeltelijk kunnen lezen, stops en destination en de snelheid, km's waarmee hij rijdt , snelste wat ik heb gezien deze reis was 172 km. We rijden Moskou uit en tot mijn verbazing zie ik wel wat flats langs het spoor maar het is niet zo dat wij tijden door dichte bebouwing rijden.

Tegen 19.30 begint het donker te worden. Eenmaal in Vladimir (20.15) lopen we bepakt en bezakt naar buiten, waar is onze chauffeur Viktor ? Net als we denken zouden we moeten bellen duikt hij vanachter op, stond waarschijnlijk op het perron of in de hal en wij zijn zo door gestoven naar buiten. Spullen in de auto en daar rijden we naar Suzdal, hotel Heliopark voor onze komende 2 nachten.

We zijn redelijk snel , 20 minuten, op de plaats van bestemming, het lijkt een beetje als of we in de middel of nowhere belanden. De receptionist brengt ons naar onze kamers in een ander gebouw, het hele gebouw is opgebouwd van grote boomstammen, ziet er heel Scandinavisch, Fins uit, zonder haar hulp waren we vast verkeerd gelopen, dus dank je wel. In de kamers is het bloedje heet, de verwarming staat volop te draaien , de douche is bijna een sauna, voor de rest prima goede bedden en volop ruimte, heerlijk.