dag 28 en 29 Shiraz en Persepolis.

We beginnen vandaag rustig eerst moeten we wat geld wisselen want anders kunnen we niet meer eten en ja dat moet wel doorgaan.Een wisselkantoortje gezocht, want voor zoiets moet je hier niet bij een bank zijn, want of het kan niet of je bent mimimaal een uur bezig, dus dat is geen reklame voor onze branche. In de hoofdstraat hebben we al snel een wisselkantoortje gevonden en we krijgen voor 1 euro 10900 rials. Hierna gaan we op zoek naar het park van Hafez. We lopen de goede kant op en passeren een river waarin geen water meer zit, dus is niet de enige, we hebben echt tot nu toe nog geen drubbel water gehad. Maar toch sproeien ze nog steeds de plansoentjes dus schijnbaar is er geen gebrek aan water. We komen langs een moskee met een peervormige ui. Wij naar binnen de binneplaats is tevens een begraafplaats. Bij de ingang gekomen worden we naar binnen gewenkt en krijgen we een chador uitgereikt. Conny staat wat te hannesen en krijgt hulp van een Iraanse lady. Dan naar binnen de hele binnenkant is met speigeltjes bezet en het blijkt een mausoleum te zijn. Hierna doorgelopen tot het park en de tombe van Hafez (een belangrijke dichter uit Persie, 1300 zoveel) We worden hier weer aangesproken door 2 iraanse meisjes, die willen weten wat we van Iran en hun inwoners vinden en wat we er doen. En dan vraagt ze ook of jongens en meisjes in Nederland met elkaar mogen praten en over straat lopen ondanks dat ze niet getrouwd zijn. Oh ja geen probleem, ze wonen ook heel veel samen. In Iran is zelf het overstraat lopen zonder getrouwd te zijn al strafbaar en het meisje zou in de gevangenis kunnen komen, te gek voor woorden eigenlijk, maar zo is het momenteel. We eten stiekum in het park een stukje brood en drinken wat, want ook dat mag voerdag niet tijdens de ramadan, dit wordt hier streng gehandhaafd, want Iran is een Islamitische Republiek. Dan doen we weer decadent en nemen een taxi naar de shrine of the holy lam. De taxi levert ons voor de deur af en wij lopen het voorterein op en willen de chador pakken maar dan worden we al weggestuurd, niet moslims zijn niet welkom. Verdorie daarvoor zijn we hier niet gekomen een straatje terug de chador om en naar binnengewandeld. En zowaar wandelen we ook het heilige der heiligen binnen met de shrine. Het mannetje waar je de schoenen in moet leveren keek wel even maar we mochten door. Binnen in de rij (niet zolang) en langs de omheining van de kist die aan onze kant door alle vrouwen wordt aangeraakt en gekust, doen wij maar niet. Dan gaan we op een rustig plekje zitten en laten het geheel even op ons inwerken. Het is weer een geheel van spiegelcomplex met lichten en kleurtjes. Na een poosje gaan we weer naar buiten. We hebben geen foto's durven nemen, sorry.
Nu op zoek mnaar de roze moskee die moet hier ook in de buurt zijn. Jahoor wat dacht je 30000 rials betaald en dan is het in restauratie. Maar oke je ziet wel iets van al het moois. Ze hebben hier inderdaad meer roze in de tegels gebruikt, meestal is het blauw in diverse tinten met goud en geel. We maken weer de nodige foto's en lopen dan richting stad, met een kleine omweg. Ondertussen wordt het donker en de rijen bij de bakkerswinkeltjes groeien want nu mogen ze weer eten. Wij gaan ook even een tentje binnen om onze dorst te lessen, want overdag is wat dat betreft alles gesloten. Het is weer eens wat anders reizen tijdens de Ramadan in Iran en de overlast valt wel mee maar je moet er toch wel rekening meehouden en vooral overdag het drinken is soms wat problematisch. We willen nog even wat internetten maar als we bij de coffenets komen, zoheten ze hier zijn ze dicht shit. Dan maar een pizza naar binnen gestouwd. Deze meneer spreekt redelijk engels en wij vragen hem kunnen we nog ergens internetten en jawel in de buurt van het parkhotel waar we vanmorgen een theetje hebben gedronken. Hier lukt het mij ook wat foto's op het web te plaatsen.
Als we daarna nog even in een klein theehuisje zitten, waar de helft vd groep zit horen we dat we eigenlijk niet naar binnen hadden gemogen bij de Shrine maar oke wij zijn er al geweest.


Persepolis
We zijn rond 9 uur bij Persepolis, Hier vind je de geschiedenis van persie in een notedop. Dit is de opgraving van Iran. Er staat nog wel het een en ander overeind maar niet echt heel veel. Het complex is in 120 jaar gebouwd door 4 koningen, Darius I en II en Xerxes en Arthaxerces. Vooral de reliefs op de trappen en andere poorten maken veel indruk. Aan de hoofden van de mensen kun je zien waar ze vandaan komen en ook de kleding beeld een bepaald land uit of de hoofdtooi. Soms is er een hele rij van dezelfde figuren afgebeeld je zou bijna denken dat het kopies zijn, maar ze zijn allemaal met de hand gemaakt, werkelijk indrukwekkend. Onze gids legt nog even met nadruk uit, dat dit complex niet door slaven is gebouwd maar door ambachtslieden de perzen hadden geen slaven, ze waren een vooruitstrevend volk. Na een rondje door het complex in de werkelijk brandende zon misschien wel 30 graden gaan we omhoog naar het graf van Arhaxerces II vanaf hier heb je een mooi uitzicht over de stad en zie je ook het geheel wat beter. Om 12.00 uur vertrekken we voor een lunch en geloof het of niet maar onder mijn bord en gelukkig ook onder het plastik wat er op ligt zit weer een kakkerlak, jakkie wat moet ik met die beesten. Na ons etentje wat overigens goed smaakte gaan we op bezoek bij de graven van Darius I en II en Xerces en Arthaxerces. Die zijn uitgehouwen hoog in de bergen in het model van een kruis / plus. Een mooi plekje maar het is een beetje hotty om je er helemaal in te verdiepen. Dan terug naar Shiraz. Maar verder niet meer zoveel gedaan, wat rondgekeken naar een gedichtenbundel, daarvoor zelfs een kaartje gekocht voor het kasteel maar helaas het winkeltje in het kasteel wat ze zou verkopen is dicht. En de bazaar is ook al gesloten. met die ramadan is alles een beetje anders dan normaal. Wij weer een pizaatje gegeten en wat gedronken en in een bomvol theehuisje tussen allemaal Iraanse mannen nog een theetje gedronken.