dag 20 Sanandaj

reuze traag van strat gegaan vanmorgen we hebben niet voor niks een dagje in de stad. we besluiten te gaan lopen en dat is toch nog wel zo'n 6 km maar al lopende en pratende en kijkende komen we er toch nog in een uurtje. Nu hebben we wel zin in een theetje we zien een bakker met stoeltjes en mensen die daar iets zitten te eten en drinken. Wij zoeken in zijn etalage dan ook 4 mooie koekjes uit en bestellen chai / thee. Hij dringt aan ga maar zitten doen wij heel volgenzaam. Hij levert de gebakjes maar dan zegt hij no chai en komt gewoon zonder verder iets te vragen aan zetten met een meloenshake. Hij was lekker en de gebakjes ook dus het is hem vergeven. we dwalen via Ferdosistreet verder de stad in en passeren heel veel kleine koek en snoepwinkeltjes. Mem dat was ook wat voor jouw geweest heerlijk allemaal kleine hapjes en lekker zoet mmmmm.
Na een poosje dwalen de bazaar in en schrik niet we besluiten een chadoor aan te schaffen. Dat is een grote lap stof die je over je hoofd gooit en dan tot de grond hangt en die je met je handen vast moet houden. We kiezen een stofje uit in een stoffenwinkeltje C gaat voor een zwarte maar ik kies voor een zwart met lichte bloementjes dat is meer de doek vd koerden vd plaatselijke bevolking en in nederland zijn wij friezen toch een beetje de koerden. Hij knipt 4,5 mt stof af en een vriend die kleermaker is zal hem voor ons maken hij is rond 17.00 uur wel klaar. We dwalen heerlijk verder door de bazaar maar heel veel winkeltjes gaan sluiten dus we proberen de uitgang te vinden maar dat gaat niet zo gemakkelijk. Maar na een poosje komen wij weer op straat zeg maar 20 mt. vanaf waar we gestart zijn hoe dit mogelijk is moet je mij niet vragen maar het is zo. We gaan nu op zoek naar de een theetje en vinden een koerdisch theehuis, de waterpijp die ze hier gebruiken heeft geen flexibele slang maar 1 grote rechte stang. We zitten er weer als enige vrouwen maar dat is voor buitenlandse vrouwen dus geen punt, hun eigen vrouwen hoeven er niet te komen. De vrijdagsmoskee staat dan op het programma hier mogen we ook even naar binnen ze hebben er echt schitterende kleden op de vloer liggen maar ze zitten allemaal buiten te bidden. We eten hier in het voorportaal even een hapje van ons eigen voedsel. Achter deze moskee ligt er nog eentje een nieuwe zo te zien en werkelijk een gigant. We gluren even door de ramen en jawel hoor daar komt er al iemand aan snellen en we worden binnen gelaten. Mooi mooi mooi. We gaan nu naar het Assef house of kurd house een mooi huis van een plaatselijk notabele het is van binnen nog mooi ingericht maar vooral de muurschilderingen en details in het plafond is schitterend. ook is er in een zijgang een expositie van een koerdische kunstenaar, die in tegels uitdrukt het leed wat de koerden is aangedaan door bv S H. We gaan weer naar de bazaar en halen onze chador op. Alles is nu open dus we dwalen nog wat door de bazaar en C kan een bepaalde aankoop niet weerstaan . Dat word weer sjouwen. terwijl wij nog met de aankoop bezig zijn komt de dochter langs en die kan wat engels. Ze nodigt ons uit voor een bezoek aan hun woning, wij denken eerst voor vanavond maar nee voor morgenavond. Sorry dan kunnen wij niet. Jammer maar helaas. Na de bazaar zijn we toch wel aan een hapje toe en we komen langs een Iraanse pizzaria waar ook al een aantal van de groep zitten. Ik bestel een pizza en C eet een broodje tonijn, zelf meegebracht maar dat mag hier allemaal. Dan gaan we met z'n vieren terug richting hotel eerst willen we een taxi nemen maar al lopende besluiten we maar door te lopen. En dat heeft zo moeten zijn want op een gegeven moment stopt er een auto naast ons en daarin zit de Bazaar familie. Na sluitingstijd zijn ze met de auto op zoek gegaan naar ons want ze vonden het zo sneu voor ons dat we nu niet met hun mee naar huis konden. Wij met z'n vieren mee. Een mooie woning met een keuken die werkelijk van alle gemakken voorzien was en prachtige kleden op de vloer in de kamer. De woning is van binnen open op de manier die je ook veel in Canada ziet. Geen tafel of stoelen en banken je neemt gewoon plaats op de vloer. En ook het eten wordt op de vloer opgedient. Je begrijpt wij zijn dat niet zo gewend dus moesten wel eens even van houding wisselen. Het was heel gezellig, ze trommelden ook nog de broer en zijn vrouw en 2 meisjes op. Het gezin bestond ook uit vader moeder en 2 dochters. De jongste kon goed engels maar domineerde daardoor ook nogal het gesprek. En omdat alles via haar ging werd het niet een echt diepgaand gesprek maar je ziet wel weer hoe hartelijk en vriendelijk de mensen hier zijn.