Vrijdag dag 7

Vandaag staat een excursie naar de pilaarheilige St. Simeon op het programma. Hij bracht ongeveer 43 jaar door op een pilaar en kwam hier nooit af. Zomer en winter dag en nacht bracht hij hier door. Hij was heel populair en trok veel pelgrims aan. Rond zijn pilaar werd een kerk gebouwd en niet zo,n kleintje ook. De ingang was in het oosten en de grootste ruimte in het west portaal. Maar na een aantal jaren misschien wel heelveel jaren dat weet ik even niet meer ging de ingang van oost verloren en deze herstellen was te moeilijk. Hij was op het randje van de afgrond, dus de ingang werd naar het zuiden verplaatst. Maar voordat je je bij Simon mocht melden moest je je eerst wel even laten dopen en dit kon in het Baptiserium . En dan liep je via het heilige pad naar de pilaar van Simon. Er is nog genoeg over om een redelijke indruk te krijgen van de grote van alles. En je hebt een schitterend uitzicht over de omgeving. En nadat de populariteit van Simon was gedaald (200 jaar later) werd het gebouw in gebruik genomen als vesting. Het landschap vanaf Alleppo hierheen is heel desolaat veel stenen en rotsen en verlaten gebouwen. In de buitenwijken van Aleppo zie je veel flats die er mooi uitzien, niet van die vierkante blokkedozen zoals bij ons. Het is vandaag vrijdag en dat is voor de Moslims wat zondag voor ons is dus de souk is gesloten. Toch wel vreemd gister zodruk en nu bijna geen kip te bekennen. We houden even siesta in het hotel en gaan rond 14.30 richting Armeense wijk want hier is de boel wel open. Maar bij aankomst weer onderbegeleiding en we hebben er echt geen zin in blijkt het toch wat rustigjes. De armeense kerk van de 40 martelaren is open. in ieder geval het voorportaal en hier gaan we dan ook naar binnen. Er is een monument van de genocide op de armeniers in 1915. En veel mooi snijwerk in de limestone stenen die je hier veel ziet. De koster doet rond 15.45 de kerk voor ons open en ook hier maken we even een rondje. Agatha ik heb ook hier geen kaarsjes gezien maar bij de eerste de beste gelegenheid ga ik er eentje voor je branden. Je ziet in deze wijk veel houten erkers en balustrades van hout. We komen langs de kerk van de Maronieten maar hier is volgens ons een begrafenis want buiten staat een grote auto met allemaal bloemstukken. We nemen wel effe een foto maar wandelen dan door en drinken in het naastgelegen straatje het duurste bakje thee tot nu toe. Maar eerlijk is eerlijk Syrie is harstikke goedkoop. je kunt eten en drinken voor een prikje. Dan dwalen we nog wat verder en komen op een pleintje waar het wat drukker is en waar ook weer een filmcrew staat. We sjokken het rond, want het is en blijft bloody hot en je mag niet in korte broek en ook je schouders moeten bedekt zijn dus het is soms wel afzien. Dan besluiten we op zoek te gaan naar het Baron Hotel ooit een beroemd hotel waar o.a Agatha Cristie verbleef en ook Laurence of Arabia. We komen nu ook in een drukkere buurt en komen tot de conclusie dat we niet ver genoeg waren gelopen tot nu toe. Het is zoeken en vragen maar we komen er. En dan mogen we ook nog de kamers bekijken en dat valt eerlijk gezegd wel wat tegen niks niet speciaal. Wel ligt er een heel mooie tegelvloer in het hotel. In de bar drinken we nog even een theetje en dan op naar het internet cafe. Hier schrijven we onze belevenissen op het scherm. Dan staat de lekkerste falafel tent van Aleppo op het menu en ook deze vinden we zonder problemen. Het is er toch druk jeetje. We moeten eerst betalen jawel 30 ponden voor 2 broodjes zeg maar rond de 60 eurocent. We krijgen een muntje en dit leveren we binnen weer in voor het broodje. Het is lekker maar helaas koud. Oh en jongens dan komt het , het is donker en nu moeten we terug naar ons Hotel. We lopen en lopen volgens ons natuurlijk in de goede richting maar na 40 minuten vinden we het wel wat vreemd dat we nog steeds niks bekends zien en vragen levert ook niks op want ja Engels hebben ze nog nooit van gehoord en ook ons kaartje van het hotel zegt ze niks want dat is in het engels en niet in het Arabisch. Maar ten lange leste en met wat hulp vinden we de weg naar de Citadel een markant punt in Aleppo. Maar nu de souk in op het juiste punt want sommige poorten zijn gesloten. Het kost weer wat geloop maar het lukt ons. En na 1 uur en 10 minuten zijn we weer bij het hotel he he gelukkig.