Naar het zuiden van Olkhon 29-09-15

Vandaag samen met Sergey een dagtrip naar het zuiden van het eiland gemaakt.

dinsdag 29-09-2015

Vandaag weer op stap met Sergey Yeremeev, als we aan komen lopen bij de auto zegt hij ons geen Europeanen te vinden want we zijn 6 minuten te laat, en die zijn altijd op tijd, volgens hem. We gaan vandaag het zuiden van het eiland verkennen, hier kom je ook aan met de ferry van af het vaste land.

Eerst rijden we het dorp uit langs het huis vd burgemeester die voor verdenking van corruptie heeft vast gezeten, maar nu zijn taken weer mag uitoefenen omdat ze het niet afdoende konden bewijzen. Olkhon is lange tijd een afvalberg geweest, maar met de hulp van Heineken en de centrale regering is er geïnvesteerd in het opruimen van alle afval, zijn er containers geplaatst en probeert men de jeugd bij te brengen het afval niet zo weg te gooien.

Dan rijden we naar een hoog punt, we kunnen vanaf hier beneden het dorp zien liggen en het kleine meer op de achtergrond. De wind waait behoorlijk en de zon is wat minder frequent aanwezig dan gister. Vannacht is de temperatuur onder nul geweest het is dus ook niet vreemd dat we het wat kouder hebben.

Dachten we toen we aankwamen nog dat er geen bomen waren op Olkhon, vandaag zien we o.a. de bossen. Ook nu weer met de Lariksen in de herfstkleuren en ook de berken en kleine bosjes met soms prachtig rode kleuren. Bomen genoeg dus op het eiland. Bloemen, mosjes en stenen het komt allemaal langs en op de foto. De mossen gebruiken ze ook nog als isolatie geeft Sergey aan.

De lunch gebruiken we aan de oostkant, de kant van het grote deel van het Baikal meer,(Bolshoye More) we hebben hier prachtige uitzichten en de zon staat te schitteren op het water. We hebben brood en beleg bij ons en thee en koffie, en Sergey heeft een heerlijke doos Milka chocola bij zich , hier maken Elly en ik een groot gat in, lekker.

Daarna gaan we langs bij een punt waar je in een uitstekende rots in het meer, 2 gezichten ziet, we mogen zelf kiezen wie we erin willen zien, allemaal mensen uit de geschiedenis van het voormalige sovjet tijdperk. Er staat ook weer een busje type Jelle Brandt Corstius uit de serie de bergen achter Sottsji, de bestuurder heeft hier een groepje afgezet en is nu bezig met het bereiden van een Vissoep, ik blij dat ik daar niet bij hoor.

We speuren ook maar steeds naar de Yaks die hier zouden moeten rondlopen, maar we beginnen bijna te denken dat, dat een legende is die hij zelf in het leven heeft geroepen. We crossen over landwegen en soms moet de auto, de Bongo er echt aan trekken, maar het is een 4-wheel drive, dus het komt elke keer weer goed. Zo nu en dan wijken we af van de bekende paden en is het een echte "expeditie"

We komen wel een schaap tegen, maar dan eentje die geofferd is, de Boerjaten / Buryats geloven nog in het sjamanisme en om de boze geesten af te weren, en of om te zorgen dat je een ziekte kwijt raakt of weer beter word, moet er iets geofferd worden. Op onze tocht komen we een gebedspaal tegen met daarnaast een schaap aan een spies, alleen zijn huid hangt er nog , het vlees en de rest is al verdwenen, je ziet ook nog een vuurplaats naast de palen.

We rijden nu richting zuid - west en zien op een gegeven moment de straat die het eiland van de vaste wal scheidt. We rijden nu een ruig berggebied in met machtig mooie rotsen en uitzichten. Na gister had ik niet gedacht en verwacht dat het vandaag zo mooi zou worden. Het is bijna niet op de gevoelige plaat vast te leggen, we doen natuurlijk wel een poging maar in het echt dit te zien, daar kan toch niks aan tippen.

Langs de westkust en de muur uit de prehistorie van de Koerykanen / Kurykans , de voorouders van de huidige Boerjaten / Buryats, rijden we terug. Deze muur waarvan men nog niet exact het doel weet, was het een afscherming van de "buren" of was het een offerplaats? Er is niet heel veel meer van over, maar het is te zien dat het een door mensen gemaakte muur is.

De hele westkust stoppen we om de haverklap, omdat wij het mooi vinden maar ook omdat Sergey zelf foto's wil maken. Hij geeft aan dat hij een eigen website voor het huis wil opzetten zodat hij op den duur zonder booking.com en air.bnb zijn woning kan verhuren. Voor het "aankleden" van de site heeft hij foto's nodig.
Bij deze kust zie je vele kliffen en de groene, kale bergen erboven. De zuid kant is groener met gras dan de noord kant, maar nog altijd is het kort gras. Het is niet het gras zoals wij dat kennen in Nederland.

Ondanks dat Olkhon omringt is door zoet water is het toch een droog gebied en groeit er relatief weinig en ook is het groei seizoen veel korter dan wij dat kennen.

Rond een uur of 15.30 zijn we terug bij het huis, nadat we onderweg ook nog even een vrachtje zand hebben meegenomen in de truck. We komen hierdoor wel bijna vast te zitten in het zicht van de haven, maar het lukt hem om met behulp van de 4-wheel toch los te komen.

We maken nadat we een bakje thee hebben gedronken nog een rondje langs Shaman Rock, waar ik een lintje met een klompje uit Nederland bevestig en daar een wens achterlaat. Els legt dit weer mooi vast op de foto. Dan lopen we door het dorp terug , doen nog even wat boodschapjes en we komen weer langs het souvenierstalletje waar we nu ook de paars, violette steen Charoiet zien liggen. Toen we in Irkutsk waren zei Tatjana al dat dit een echt Siberische steen was en hier ligt ie. En hij blijkt ook nog goed te zijn voor mensen boven de 50 zeg maar, lezen we later op het internet. Hierna gaan we voor het diner naar Nadine.

Dit is het restaurant naast de deur, ook hier is een overnachtingsmogelijkheid, er staan huisjes en een appartementen complex en daarnaast kun je er eten. Het ruikt heerlijk als we binnen komen. We krijgen een bietensalade met behoorlijk wat knoflook erin en een bord met daarop reepjes vlees en aardappelpuree, 1 blaadje sla en 4 strookjes augurk. Het smaakt prima totdat mijn tafelgenoten zeggen dat het lever is, dit had ik niet willen weten, maar ik eet door en moet zeggen dat het niet tegen viel.