DONDERDAG

donderdag 24 september

Vandaag gaan we een rit maken naar Taishet, we hoeven ons niet de haasten want de trein vertrekt om 12.35 en aangezien we buiten het centrum zitten is het niet zinvol eerst nog naar de stad te gaan en dan terug om de bagage te halen.
Rond 09.00 zitten we aan het ontbijt waar het nu vele malen rustiger is dan gisteren. Na het ontbijt wat weer een beetje lijkt op dat van gister maar nu hebben ze ook mijn lievelingsworstjes liggen, die gaan op het brood. Als je wilt kun je er ook nog mosterd, mayonaise en ketchup bij doen. We hebben om 10.30 de taxi besteld en zijn ruim op tijd klaar met het inpakken van de rugzakken.
Om 11.00 ongeveer zijn we op het mooie station van Krasnoyarsk, mooi op tijd maar dan kunnen we ook nog eventjes om ons heen kijken en een koffie en thee proberen te scoren. Els is uiteindelijk degene die de cappuccino vindt in de Big Yorker een echte na-aap keten van Mac Donalds.
De trein komt binnen om 12.20 zodat we genoeg tijd hebben om in te stappen. Op het bord komt erbij te staan 2 2 dit houdt in Platform 2 en dan op dit platform is het spoor 2. We vinden het helemaal zelf , we beginnen het al te leren :).

We zitten nu in de 78 die weer een beetje ouder is dan de 70, je ziet hier bv ook geen elektronische uitvoering van de tijd en temperatuur weergave. Gelukkig hebben wij een horloge dus dat komt goed, en de temperatuur voelen we zo wel, oververhit.
We praten nog even met een jongen die hier ook instapt, hij spreekt redelijk engels en blijkt traffic controller te zijn op het vliegveld van Irkutsk. Ik had hem aangezien voor een Chinese toerist maar niks is dus minder waar, het is een local. Je krijgt hoe verder ja naar het verre oosten in Rusland gaat meer mensen met Mongoolse trekken, en laat ik het Eskimo trekken noemen. Gister in het museum waar het over de plaatselijke , oorspronkelijke bewoners ging zou je zo hebben gezegd dit zijn de Eskimo's.

Zoals altijd vertrekt de trein stipt op tijd uit Krasnoyarsk, we rijden al vlug de stad uit maar ook dat is niet waar, het is even wat kaler maar dan beginnen de flats weer te verrijzen, ook Krasnoyarsk heeft meer dan 1 miljoen inwoners. We rijden nu met de trein over de Jenisey Rivier, langs het spoor zien we weer garageboxen staan, soms met een schoorsteentje erop, misschien wonen ze er wel.

De coupe krijgt ook weer een poetsbeurt, dit gebeurt meestal met de stofzuiger en daarna met een natte doek door de gang, maar onze provodnitsa heeft geen stofzuiger. Ze komt alle kleedjes die in de coupes liggen ophalen, in het gangpad tussen de bedden ligt zo'n klein Perzisch lopertje. Bij de eerst volgende stop worden de kleedjes bij de deur uitgeklopt. De gang doet ze met een natte doek en een spons, ze doen hun best om de trein een netjes uiterlijk te geven.

Wij passeren zo nu en dan kleine dorpjes, de meeste huizen zijn van hout en soms heel mooi versierd, met bv houten bloemen aan de buitenkant, maar vaker zien we totaal vervallen huizen, ingezakte daken en scheef staande, hangende bouwsels. De meeste daken bestaan ook uit platen van metaal zo lijkt het.

Vandaag ook veel landbouwgrond uit het raam gezien, dan weer vlak maar nu ook met meer heuvels, de bergen van Krasnoyarsk zijn weer verdwenen.

Tot nu toe is Rusland veel moderner en schoner dan ik had verwacht, wel zijn we sinds vandaag in het oostelijke deel van Siberië, dus hoe het vanaf hier zal zijn...???

De trein stopt straks om 20.37 in Taishet en hier zitten we in een homestay hoe dat zal zijn dat is nu nog even afwachten. De klok moet ook weer een uur vooruit, we lopen al behoorlijk voor op Nederland, ondertussen zo'n 7 uren.

Net voordat de trein stopt op het station komt de provodnitsa langs, dit is een andere dan degene bij wie we instapten, die haar dienst zit er vast op voor vandaag, ik heb haar al in haar nachthemd zien lopen. Dit is nog zo'n mevrouw van het oude stempel. Wij hebben het ene bovenbed opgeklapt, zodat het wat ruimer en lichter is, maar nee dit moet nu naar beneden en de lakens moeten opgeruimd en de kussenslopen, wij dat kan straks wel het is voor ons handiger met de rugzak om het zo te laten. Ze heeft er geen boodschap aan en begint alles te tellen lakens , slopen en kussens, alsof wij er behoefte aan hebben die mee te nemen.

Als de trein echt stopt moet ze op het perron staan dit is voor ons het moment om het bed toch weer op te klappen.

Terwijl ik in het gangpad sta wuift er buiten op het perron al iemand, dit blijkt Igor te zijn die ons komt ophalen.We zijn aangenaam verrast door dit warme welkom, Igor blijkt erg goed Duits te spreken hij heeft vaak gasten uit Duitsland en Zwitserland. We lopen over de sporen naar de uitgang, dit mag op avond als er verder niemand kijkt geeft hij aan, anders is het verboden.

Voor het station staat zijn auto met zijn vrouw Elena er in, die rijdt ons in een Japanse auto, stuur zit links naar hun huis. Dit is in een doodlopend straatje een beetje aan de rand vd stad. Het is zo'n houten huis wat er deels niet echt uitziet, maar waar ze met liefde voor zorgen.

Ze hebben ook 4 katten en 1 hond, die katten zijn nodig omdat je in de zomer vooral ook muizen hebt. Ze hebben ook zonen, 1 is er getrouwd en de andere gaat nog naar school en logeert nu bij Baboeska, Beppe, omdat wij de 2 slaapkamers van de woning in beslag nemen. Zelf slapen ze in de woonkamer op de bank.