Dag 57 Dun-Jia-Lanzhou

Yes om 05.00 uur uit bed want om 06.00 moeten we rijden. Het is nog donker als we vertrekken, het is voor de chauffeur dus goed uitkijken, want niet iedereen maakt hier gebruik van lichten. Na een poosje komt de zon op, we stoppen dan even in de middle of nowhere (de Gobi) het is nog frisjes zo s'morgens vroeg. Maar het is wel een mooi gezicht om de zon zo echt boven de vlakte te zien oprijzen. Tot 14.45 rijden we echt weer door troosteloos gebied, je kunt je niet voorstellen dat er ooit mensen zullen zijn die hier willen wonen. Dat wij als toeristen zo gek zijn om hier door te rijden is nog iets, maar hier je bestaan op bouwen ik moet er niet aan denken. Maar zo nu een dan zie je toch wat kleine nederzettingen. Het begint allemaal met huisjes die keurig allemaal op een lijn staan, zoals bij ons in de polders. Dus dat zullen de pioniers wel zijn. Ook zie je een primitieve vorm van kassen. Een aarden wal aan een lange kant dan de zijkanten halfrond opgetrokken en van de bovenkant van de muur naar beneden allemaal takken gebogen en daar spannen ze dan weer plastic overheen. En voor bescherming tegen zon of tegen de kou (geen idee) liggen er matten opgerold op het dak. Ook zie je dan rond die dorpjes stukjes landbouwgrond liggen die allemaal omwalt zijn. We rijden echt binnendoor, maar misschien is er ook wel geen andere weg. Soms is het hobbel de bobbel en vliegt de bagage weer van zijn plaats maar de heren uit de groep hebben het vanmorgen met overleg in de bus gestouwd dus het meeste blijft wel hangen. Op een gegeven moment passeren we een giga windmolenpark, erom heen is nog veel bouw activiteit dus ik denk dat het nog niet in bedrijf is. Tegen 15.00 uur zijn we bij fort Jiayuguan het meest westelijke stukje van de muur. Het fort is helemaal gerestaureerd en heeft nu een wat nieuwe uitstraling met schitterende pagode's. Tot een uur of vijf dwalen we hier wat rond en maken weer de nodige foto's. Dan brengt de bus ons bij het treinstation . Hier gaat al onze bagage weer door de scan en mogen we plaats nemen in de wachthal en is het wachten op trein T658. Conny en ik hebben nu beiden een benedenbed (gelukkig) als de trein er is en we komen in onze coupe is het er een drukte van belang, zoveel bedden zijn hier toch niet??? Maar nee het blijkt familie te zijn van 2 meisjes die op de trein worden gezet. De 2 meisjes blijven dan ook alleen achter en dan is er ruimte genoeg. Ze blijken redelijk engels te kunnen en het zijn lieve meiden die ook wel eens met van die gekke toeristen willen praten.