Algemeen en dag 22

He jongens (en meisjes) bedankt voor de reacties. Het is heel leuk om op deze manier op de hoogte te blijven van wat er thuis en op het werk speelt. Thanks en tot de volgende reactie. Hier is alles prima. We zijn nu in de laatste stad van Iran en gaan morgen naar Turkmenistan. Ik heb het hier nu ook wel een beetje gehad. Je beziet toch veel dingen van de buitenkant, om echt inzicht in iets te krijgen zou je hier veel langer moeten zijn. En dan is een ander land toch wel weer iets waar je je op gaat verheugen. Ik probeer vandaag mijn dagboek helemaal bij te werken voor Iran dus misschien zijn de verslagen soms een beetje kort. Groetjes en tot mailens C en T

dag 22
We rijden door een slaapverwekkend landschap en de chauffeur gaat volgens mijn gevoel met een slakkegangetje. Maar de controle is hier best streng. Hij moet regelmatig stoppen bij een politiepost en daar controleren ze dan zijn taxcograaf of hoe zo'n ding ook mag heten. En op een overtreding staat hier een strenge boete, dus dat ga je natuurlijk niet riskeren als chauffeur. Het landschap is in eerste instantie vlak maar later verschijnen er aan de horizon toch bergen in de mist. Het lijkt een beetje alsof je in een grote kom rijdt. Rond tienen stoppen we voor en bakje thee en dan komt de doos weer te voorschijn en iedereen is nu wel beniewd naar wat erin zit. Gebakjes dus en ze smaakten ook nog eens goed, want bakken kunnen ze hier wel.
Net voor Ghom krijgen we een stuk tolweg toch bijna niet te geloven maar het is echt zo. In Ghom hebben we 2,5 uur om het heiligdom van Fatima te bekijken. Ghom is de 2e heilige stad van Iran hier ligt dus Fatima begraven de zus vd 8e Imam en dochter vd 7e Imam. Eigenlijk mag je als niet moslim niet naar binnen. We gaan dus ook allemaal inidividueel of met z'n tween een poging wagen. Het is ook voor het eerst dat de chador om moet. Ik ben nog geen 5 min. op het eerste plein of wordt er al uit gebonjourd door een mannetje met een plumeau. We wagen een 2e poging en komen dan zelfs tot het binnenhof, maar nog niet bij de shrine. Hier kijken we wat rond maar worden al snel ook hier weer weggestuurd. Ze zien natuurlijk alleen al aan onze houding en kleding dat wij geen inwoners van Iran zijn. We besluiten om te lopen naar de volgende poort en zijn daar weer snel binnen en weer naar het binnenste plein. We durven het erniet op te wagen om het heiligste (met de shrijn van Fatima ) binnen te gaan en keren terug naar het eerste plein en namen alles in ons op. Dan ga ik een poging doen, maar ik heb nog maar 1 bergschoen los of ik word weer aangesproken en moet vertrekken. Ik had ook stiekum gefilmd op het binnenhof en denk even dat ze dat mischien hebben gezien, maar nee ik word gewoon netjes naar buiten begeleid. Na een paar minuten ga ik bij de volgende poort weer naar binnen loop eenb rondje zit even en jahoor daar ga ik weer. Nu besluit ik eerst wat te gaan eten en drinken. Ik tref Sonja en Marcel en hiermee ga ik naar een restaurantje voor wat verfrissingen. Dan doe ik weer een poging om erin en het lukt me om een poosje in het eerste hof te zitten. Dan er weer uit en ik ga een bidsteentje kopen. Maar ik ben nu wel aan de achterkant van het complex en de korste route naar de bus is er weer helemaal doorheen. Dus ik trek de stoute schoenen aan en hub daar ga ik. Het eerste hof geen probleem het binnenhof ook geen punt en dan ben ik bij het plein van de buskant en daar wordt ik er weer uitgestuurd maar dat maakt niks want hier wil ik zijn. Nu het laatste stukje met de bus naar Kashan. s'avond gaan we met z'n allen in een taxi naar de stad want we zitten aan de rand op 6 km vh centrum. Hier eten we met z'n allen in Den pasier dit is een restaurantje wat iraans voedsel serveert. We kunnen deelnemen aan een buffet en het smaakt weer goed maar absoluut niet kruidig. Daarna in het hotel onder het genot van een theetje nog wat na gebabbelt.