Vrijdag dag 14

We hebben vandaag een excursie op het programma staan naar Akdamar een klein eilandje in het meer. Hier staat nog een oud Armeens kerkje. Na een klein uurtje rijden, zijn we bij de ferryboot en na 20 min. op het eilandje. Het kerkje staat helaas in de steigers en we mogen er niet in. Maar aan de buitenkant zitten ook veel reliefs. Onder de bomen bij het thee huis zitten veel wespen dus we dalen af naar de waterkant. De dapperen onder ons gaan zwemmen en de ijverigen gaan de berg beklimmen. Wij gaan gewoon wat zitten kletsen en uitrusten. Tegen 12.00 uur komt opeens onze boot de bocht om varen en Wim staat als een boegbeeld voorop. Het is meer gaan waaien en daarom komt hij naar de andere kant. Als iedereen er is gaan we weer naar de wal. Hier eten we in een restaurantje vis de grootste meute maar Albert en ik nemen een koerdisch stoofpotje en het is weer heerlijk. Dan richting stad we stoppen nog even bij een oude tompe die ze ook alweer aan het reneweren (restaureren en slopen) zijn. Op het oude kerkhof wat erbij ligt zie je arabische en armeense stenen. Dan worden we bij de Kaldesi burcht van Van gedropt. Het is gebouwd in 825 BC door de Urateers. Het is een groot complex wat wel grotendeels verwoest is. De stad die er bij hoorde is in het begin van de 20 ste eeuw verwoest. Je ziet nog duidelijk de contouren en de 2 moskeen die gespaard zijn kun je mooi zien. Els had gehoort dat je hier niet alleen heen moest gaan we blijven dan ook angstvallig met z n zessen bijelkaar. Het kasteel de burcht bestaat voor een deel uit een modderklomp met houten uitsteeksel aan de buitenkant volgens de anderen zie je dit ook veel in Mali. Na afloop drinken we beneden weer het onvermijdelijke theetje we zitten hierbij in hele mooie stoelen. Dan op naar de stad we moeten eerst een poosje lopen en krijgen dan een dolmus te pakken. Die dropt ons in het centrum we besluiten met z n achten te gaan eten. We eten in het restaurantje waar Ellie en Els gister ook zijn geweest. Hierna gaan we naar een cafeetje waar ze voor de verandering ook koffie schenken. En mooie taart en bonbons hebben ze toch liggen. We vragen even wat een taart kost ik versta honderd miljoen, ja dan mag hij hem wel houden, maar het blijkt 14 te zijn. 14 in het turks klinkt als 100 in het engels. Jan en Corrie trakteren ons op deze heerlijke chocolade taart. Hierna naar bed ik had nog willen mailen maar heb even geen zin meer.