Olkhon

woensdag 30 september 2015

Vandaag een rustdag, daarvoor hadden we eigenlijk Olkhon uitgekozen, om in het midden van onze vakantie een rustpunt te hebben.

Tot nu toe valt het onze alledrie erg mee, het reizen, de treinen zijn comfortabel genoeg, de hotels prima en voor mij is ook het eten heel goed te doen. Allemaal meevallers dus.

We staan rustig op doen alles op ons gemakje en gaan dan de inmiddels vertrouwde route naar Shaman Rock. On the western coast, close to Khuzhir, is Baikal's most famous landmark, Burkan Cape, the Shaman's Rock. Natives believe that Burkhan, a modern religious cult figure of the Altai peoples, lives in the cave in this rock. The rock is one of nine Asian Most Sacred Places. Olkhon is considered a centre of Kurumchinskay culture of 6th-10th centuries."
Deze rots is voor de oorspronkelijke bewoners, heilig. Op weg erheen, hij is eigenlijk heel dicht bij ons huis, horen we een trommel en dan zien we een "sjamaan" zitten. Hij slaat op de trommel en er brand een vuurtje, om hem heen staat een hele groep toeristen. Als wij er zijn is hij net aan het afronden, en dan pakt hij zijn mobieltje en pleegt een telefoontje. Zo mooi om te zien, oude tradities met moderne techniek.

We lopen langs de rots en de gebedspalen en dalen dan af naar het strand, hier zijn we uit de wind en daar zijn we best blij mee, het waait nl. behoorlijk en dat maakt het ook weer gevoelskouder. Els zoekt naar mooie stenen en ook ik doe een poging, maar alles moet mee in die rugzak dus zeker niet te veel.

Dwalend gaan we omhoog en komen weer langs wat uitgestorven hotels, en bouwplaatsen. Toerisme is zo langzamerhand big business op Olkhon.
Beneden lopen we geheel toevallig tegen "ons" stalletje met stenen aan en dit keer gaan we voor de bijl. We kopen een Charoiet een steen die alleen in Siberië wordt gevonden. Dan lopen we door voor de lunch bij Nikita, die is weer heerlijk, eerst een soepje dit keer met de smaak van bruine bonen soep, mijn lievelingssoep, daarna patatjes met een soortement hachevlees en als afsluiter pannenkoekjes met jam.

We proberen nog op diverse plekken aan cappuccino te komen maar hebben geen geluk. De boodschappen worden gedaan en er worden voor morgen in de bus naar Irkutsk weer chips ingeslagen, oh ja en niet te vergeten voor Els, pinda's, maar liefst 5 zakjes!

We genieten nog van een lekker bakje thee met een "gebakje" op de kamer en lummelen nog wat om, lezen wat en of ruimen een beetje op. Als afsluiter lopen we nogmaals richting Shaman Rock, nu om de avond zon er mooi op te vangen, te zien, en dit lukt , we maken in de hevige wind die er staat weer talloze foto's.

Als afsluiter eten we weer bij Nadine, dit keer het minst lekker constateren we, maar onze buik is weer vol, ondanks dat we geen toetje krijgen.



Charoiet:De naam van het mineraal charoiet is afgeleid van de rivier Chara in Siberië, deze stroomt door het gebergte waar de steen gevonden wordt. Met name in het Murunsker-massief in Oost-Siberie. Het is pas in 1976 ontdekt.
Het lilakleurige mineraal heeft een mooie mengeling van oranje en lichtgrijze lijnen, die de zo typische tekening van de charoiet weergeven.
Het lichtbruine, lila of paarse charoiet heeft een glas- tot parelglans, een witte streepkleur en een goede splijting volgens onbekende kristalvlakken. De gemiddelde dichtheid is 2,56 en de hardheid is 5 tot 6.