Onderweg naar Vladivostok

dinsdag 13 oktober

In de meeste steden rijden trolleybussen en trams. Toen ik bij het Lenin plein , in Khabarovsk, op de trap stond die over de straat ging, keek ik boven op zo'n bus en niet te geloven van boven 1 grote roestbult. Ook de trams zien er soms niet uit, het is een wonder dat ze nog rijden en niet uit elkaar vallen van ellende.



Vanmorgen ging om 06.10 de wekker, snel onder de douche kleren aan en om 06.45 zitten we in de taxi richting het station. Binnen een kwartiertje zijn we bij het station. Nu is het wachten, tot dat trein nummer 02 ons naar Vladivostok gaat brengen.
Op het grote bord staat dat hij om 07.50 binnenkomt en om 08.20 weer gaat vertrekken, hij staat hier een half uur stil. De 01/02 komt uit Moskou en doet de hele route in een aaneengesloten periode.

Tevens is de 01/02 De Trein , we moesten een toeslag betalen en zijn dan ook wel heel benieuwd hoe luxe hij nu is. We drinken een theetje en een koffie en zitten boven in de waiting room te wachten, logisch he.

Om 07.45 lopen we naar perron 2, we moeten hiervoor wel via een grote loopbrug. Onze wagon hebben we snel gevonden, die staat bijna ter hoogte van de trap. De controle gaat ook vlot en al snel zitten we in onze coupe nr 7 met de plaatsen 25,26,27 en 28. De inrichting is gelijk aan de trein die we hadden vanuit Vladimir maar als extraatje hebben we nu ook nog een tv. De grootste luxe zit hem waarschijnlijk in het feit dat er een WC extra is en deze is ook veel schoner of luxer , hij heeft wc zittingen van Kimberley Clark en handdoekjes en wc papier dit is vele malen luxer dan tot nu toe.

Op het station van Khabarovsk vloog me een verdwaald sneeuwvlokje om de oren en terwijl we nu rijden zien we eerst wat sneeuw op de bladeren liggen en terwijl we op het eerste station (Vyazenskaya) stil staan begint het ook wat te sneeuwen.

Op het perron staan allemaal mensen met mandjes met vis en kaviaar maar ook met taart en broodjes. En let op wie gaat er voor de bijl, dat is Els, die koopt een stukje taart. Gelukkig is ze wel weer op tijd in de trein, want je weet het maar nooit met die Els, dan is ze zo enthousiast dat ze de rest (de tijd in dit geval) vergeet.

De 10 uren treinen vliegen voorbij, we dalen eigenlijk in een vrij rechte lijn af naar het puntje van Rusland waar Vladivostok ligt. We rijden soms dicht langs de grens met China, daarom reden de treinen vroege vaak s' nacht dit traject.
Niet dat wij er ook maar iets van zien of merken, (van China en de grens).

We stoppen nog een paar keer meestal maar 2 a 3 minuten, bij de meeste stops gaat er wel iemand uit en er komt ook nog een keertje iemand in onze wagon.
Na een aantal uren is de sneeuw gestopt, we zien het nog een poosje liggen maar dan is ook dat verdwenen en uiteindelijk in de loop van de middag komt het zonnetje erbij.

In onze wagon zitten dit keer meer buitenlanders dan anders, Elly heeft contact met een Fins echtpaar en er zit een een Noorse meneer in de coupe naast ons.

We rijden ook een poos op met de rivier de Ussuri, die weer de grens met China vormt. Op een gegeven moment komen er ook weer bergen in zicht. Maar we rijden echt door het moeras met soms opeens weer omgeploegde akkers of akkers waar nog iets op staat. Dan passeren we weer grote gebouwen die helemaal in verval raken , zijn dit nu fabrieken uit het sovjet tijdperk die in ongebruik zijn geraakt of...

In het moeras staan velden met rietpluimen, die prachtig wit glinsterend oplichten in het zonnetje een schitterend gezicht.

Vanmorgen reden we Khabarovsk uit en kwamen we door het industrie gebied, zien daar o.a. 4 groten breden schoorstenen staan , 2 ervan komt rook uit, en 1 van die 2 ziet eruit alsof hij elk moment in kan storten.

We gaan weer een beetje terug in de herfst, de bloemen in de tuintjes bloeien nog wat meer dan in Khabarovsk en ook zitten er weer meer bladeren aan de bomen. De temperatuur gaat ook weer omhoog, we hopen nog op een paar mooie dagen in Vladivostok, de voorspellingen op weeronline (waar zouden we zijn zonder onze telefoon en apps) zijn heel goed dus daar hopen we maar op.

We reden de stad bij donker binnen rond een uur of 18.30 was het donker en om 20.00 rijden we de stad in. Het ziet er heel mooi verlicht uit. We zien een soortement Eifeltoren met lichtjes en om heel veel flatgebouwen zijn lichtjes aangebracht , je ziet dan de contouren. Vladivostok ligt ook op heuvels en dat zie je nu goed in het donker.

Om 20.15 lopen we over het perron , de taxi's zijn ons te duur we besluiten te lopen het moet vlakbij zijn en dit blijkt ook het geval.