Zondag in Tobolsk
Door: Grutte
Blijf op de hoogte en volg Trijntje
22 September 2015 | Rusland, Krasnoyarsk
Zondag 20-09
we beginnen met een ontbijtje in het hotel, vannacht rond 05.30 rook ik volgens mij de keuken al en dat zou ook best eens kunnen kloppen dacht ik. Ze hebben hier nl. "altijd" hele bakken met warme gerechten en die kun je natuurlijk niet allemaal op hetzelfde moment maken. Beneden bij het ontbijt zijn het allemaal koude dingetjes, van kaas in meerdere soorten en vleeswaren tot zoete aardbeien vlaaitjes tot een snoepje met chocola en een vulling van nepmarsepein. Het enige war ontbreekt is lekker brood, er liggen wel wat kleine ronde broodjes maar die zijn erg droog, maar aangezien dat het enige is, werk ik die naar binnen met smeerkaas. Smaakt goed hoor, geen probleem. Wel zet ze nadat we nog maar net gaan zitten een bordje pap voor ons op tafel , eerst denk ik dat het scrambled eggs zijn maar Els proeft even en het is pap met een klont boter erop die langzaam smelt. En dan zet ze ook nog 2 spiegeleieren voor ons op tafel.
Na het ontbijt gaan we de tas weer inpakken en moeten we er rekening mee houden dat we vanavond instappen voor een lange treinrit. De bagage gaat weer in het opslaghok van het hotel en daar lopen we.
We zitten tegenover het Kremlin echt op een toplokatie . We willen eerst buiten om lopen en dan gaan we binnen nog kijken wat we gister hebben overgeslagen of waar we niet in konden. Het is droog maar wel met een grijze waas, dit is voor de foto's superjammer maar zo is het. Buiten om blijk je ook een mooi uitzicht over de benedenstad te hebben . We maken tig foto's E&E gooien direct de helft weer weg, ik ga dit pas thuis doen na een selektie op de computer. Op 1 van de hoektorentjes staat een prachtig gouden engeltje met een hoorn als een heraut naar de hemel te seinen.
We hebben nu een mooi uitzicht over de rivier de Irtysh , er is weinig bootverkeer op de rivier wel zien we wat pontjes die vd ene naar de andere kant varen. Ik dacht helemaal om te kunnen lopen maar dit blijkt niet zo te zijn, we komen nu door een poortje achter de kerk uit. Ik hoor de priesters en vrouwen weer zingen. We gaan even naar binnen en er blijken maar een stuk of 4 vrouwen aan het zingen te zijn maar het klinkt veel meer. We zitten even in de kerk ik met mijn voeten over elkaar dan komt mevr. de koster langs en tikt op mijn benen en op die van Els eerst denken we dat we niet met broek de kerk in mogen maar er staat ook een Russische met broek , dan snap ik het ik de benen naast elkaar en het is goed. We doen hier nu eigenlijk ook steeds een hoofddoekje op dat stellen ze ook wel op prijs, het hoofddoekje is dan in dit geval onze buff, die we over het haar trekken.
Na deze expeditie gaan we eerst weer even een koffie en theetje drinken in ons leuke cafeetje naast het museum. Daar vandaan lopen we het laatste stukje buiten om. Nu miezert het weer even. We gaan weer door een andere poort het Kremlin in en lopen naar een deur waarvan we denken dat er nog een museum achter zal zitten, en yes dit is zo. Hij doet speciaal de deur voor ons open. Er blijkt prachtige religieuze kunst van Tobolsk achter te zitten. Het zijn 2 kamers maar wel weer prachtig ingericht. Je ziet ook vaak een icoon waarover heen ze dan weer een "schild" hebben gemaakt meestal met een gouden kleur. Dit zetten ze dan weer voor de icoon en op die manier maken ze hun rijkdom zichtbaar, zij kunnen het icoon nog op pimpen zullen we maar zeggen.
We zien hier ook een paar reisicoontjes, hele kleintjes die ze mee namen op reis.
Van hier uit lopen we nog een rondje binnen terrein en dan gaan we naar het bone carving history museum, de mevrouw loopt weer helemaal mee en geeft tekst en uitleg in het Russisch. We hebben gelezen dat Tobolsk een lange en bekende historie heeft op dit gebied. Het zijn vooral de oorspronkelijke bewoners die worden uitgebeeld, wij vinden dat de mensen al wat eskimo trekken vertonen, we zien echt prachtige kunstwerkjes . Het materiaal is bot van diverse dieren en of de hoorns, tanden, het gewei etc. De inhoudt van onze portemonnee laten we hier wat slinken.
(het volgende van het internet gehaald:Meet Minsalim Nimergazeev, orphan turned master craftsman from historic Tobolsk. 'The people of the far north say I'm Mansy, the Japanese say I'm from Kyusyu, Yakuts showed me a village where my relatives must have lived, and the Khazakhs beat me 4 times because I do not speak their native language. In Europe I'm just Russian for everyone.'
Minsalim, 63, may not know his true family origins but he calls himself a Siberian - because Siberians are the those who help each other. His workshop is his house and is located right in the heart of Tobolsk. It is always open to visitors, whom the welcoming artist is glad to treat with a cup of tea and some ancient legends and stories, which also inspire his craftsmanship.
The wood used for the base of his tiny statues can be sent from Africa yet the statue itself shows an ancient spirit of the northern peoples of Siberia. That's the way with all Minsalim's art work: they blend novelty and ancient ethnical legends.)
Hierna gaan we lunchen, weer in ons super gezellige cafeetje, waar ze ons al zien aankomen.
Na de lunch, die heerlijk heeft gesmaakt, met pompoensoep voor de een en toast met kip en een soortement mosterddressing voor de anderen hmmmm., gaan we op weg naar een kerk die tegenover het Kremlin en zijn kerken ligt , we zien hier steeds de priesters en ook anderen in en uit lopen. De grote poort is wel dicht maar er staat een deur open we komen in een soortement halletje de meneer die hier zit geeft aan dat wij niet naar binnen mogen, ook niet voor een foto, vragen we nog heel lief maar nee hij is onverbiddelijk. Wij concluderen nu dat het misschien wel het internaat is voor de priesters in opleiding, die hebben ze hier nl. weer opgestart en je ziet in de kerken best wel veel jonge "priesters".
We lopen door, Els ziet een bord staan en buigt af, ik denk ze wil het sneaky nogmaals proberen maar nee dit blijkt nu weer een echt te bezoeken iets te zijn, nl. de gevangenis van Tobolsk. Kaartjes gekocht en wij worden naar binnengebracht door een jongen die wat engels spreekt maar die verdwijnt weer zodra hij ons bij de deur heeft afgeleverd. Hier staat weer iemand die helaas niet engels spreekt maar wel heel goed zijn best doet om ons iets uit te leggen. De beneden verdieping is van de sovjetperiode en de bovenverdieping van de Tsaar periode begrijpen we van hem, op het bordje boven staat de pre-sovjetperiode. Wat opvalt is dat er voor elke geloofsgroep een kappelletje is, of wij zien in ieder geval een moskee ruimte, een pools/rooms katholieke ruimte, een protestante ruimte en een hele kerk voor de Russische orthodoxen. Boven zitten ze bovendien nooit alleen in een cel zo te zien. Er zijn ramen maar die worden door grote kleppen zichtloos, maar zo heb je nog wel licht. Beneden zijn de cellen kleiner en hier zie je ook deuren waarvan de binnenkant het metaal helemaal ruw is, tandjes erop zeg maar, dan konden ze niet met hun vuisten op de deur bonzen. De portier meneer die beneden helemaal met ons meeloopt, doet nog een deur voor ons open, we lopen naar beneden en dan een hoek om en daar zien we een lange donkere gang, onder de grond, met in het midden een scheiding van boven naar beneden van betonijzer. Als we het goed hebben begrepen, liepen de gevangenen aan de ene kant en de bewakers aan de andere kant. In het licht van ons lantaarntje zien we het schimmel dik op de muren groeien, op een gegeven moment kunnen we ook niet verder, omdat er water in de gang staat, er is daar nog wel een zijkamer, waarvan we niet begrijpen wat het is, hij heeft het over corpus, maar wat hij daar precies mee bedoelt. Eenmaal buiten de muren laat hij ons nog de luchtruimtes zien en de muur waartegen de gevangenen werden geëxecuteerd. Dan is de rondleiding afgelopen en wij zijn blij dit naargeestige Oort achter ons te kunnen laten .
We gaan op zoek naar de supermarkt omdat we morgen (vanavond) een lange rit voor de boeg hebben. We stappen op 20-09 s'avonds om 21.03 in en 22-09 stappen we om 12.35 weer uit. Er zit wel een overstap in van 3 uur maar dan toch.
We hebben bij ons cafeetje even gevraagd waar is een supermarkt en wonder boven wonder lopen we er zo heen, de aanwijzingen zijn niet altijd super goed.
We slaan wat yoghurtjes in en nog wat drinken en wat chips en nootjes. We lopen langs het hotel om het te droppen in onze storage. Dan gaan we weer richting cafeetje om de laatste uren voor vertrek door te brengen, helaas is er geen tafeltje meer vrij over een half uurtje waarschijnlijk wel.
We lopen nu naar het hotel waar we gister ook een bakje koffie hebben gedronken, hier is nog plaats, alleen na een kwartier is er nog niemand geweest om de bestelling op te nemen wij houden het dan ook voor gezien. Nog even langs de kerk, waar weer mooi gezongen wordt, dit hoor je buiten op het plein omdat er luidsprekers zijn. Binnen is het nu een drukte van je welste. Veel priesters en misdienaren maar ook veel gelovigen. Wij kijken nog een poosje toe, maar er zijn geen banken dus zitten is er niet bij. Eenmaal weer buiten gaan we weer langs het cafeetje en er is nu plaats. Het serveren van het eten duurt nu wel wat lang onderbezetting? Maar het smaakt weer voortreffelijk.
Even voor achten weer bij het hotel, snel de boodschappen verdeeld en naar de WC en dan is de taxi er. Hij brengt ons weer naar het station wat buiten de stad ligt. We wachten boven in de stationshal en als onze trein er is moeten we buiten omlopen naar het perron. Maar waar is onze trein nu, degene waar we voor staan stond er al een poos en daar hoeven we niet in? Wij de provodnitsa vragen en wat blijkt ze wenkt ons, instappen doet op de andere kant de deur open en we stappen uit en staan dan op het perron waar onze trein staat, snap je dat nu? ik niet. We zoeken onze coupe weer op en deze blijkt buiten het perron te staan we moeten nu een mega stap omhoog. Ik reik Elly de handbagage aan, zelf krijg ik een zetje onder de rugzak en he he ik ben er, Els hijst zichzelf naar binnen, wat een PK's. We installeren ons en rijden door de nacht richting Tiumen hier moeten we overstappen naar Krasnoyarsk. De dames gaan even liggen maar ik wil wakker blijven een doe dit door te lezen een spelletje op de telefoon en zo nu en dan wat te drinken.
Eenmaal in Tiumen is de temperatuur buiten goed gezakt , 2 graden geeft hij aan. Het is hier een groot overstap station en er is vanalles. We moeten ongeveer 3 uur wachten op de volgende trein , we lopen wat door de hal, praten wat, drinken wat en blijven wakker. Rond 02.20 komt onze trein binnen en mogen we erin. Hij vertrekt om 03.05 alles Moskou tijd , zodra hij rijdt komt de provodnitsa langs en bezorgd ons de lakenpakketten. Omdat we er al wat eerder in waren hebben we ons voor de rest al geïnstalleerd, nu snel het bed opmaken en slapen maar.
we beginnen met een ontbijtje in het hotel, vannacht rond 05.30 rook ik volgens mij de keuken al en dat zou ook best eens kunnen kloppen dacht ik. Ze hebben hier nl. "altijd" hele bakken met warme gerechten en die kun je natuurlijk niet allemaal op hetzelfde moment maken. Beneden bij het ontbijt zijn het allemaal koude dingetjes, van kaas in meerdere soorten en vleeswaren tot zoete aardbeien vlaaitjes tot een snoepje met chocola en een vulling van nepmarsepein. Het enige war ontbreekt is lekker brood, er liggen wel wat kleine ronde broodjes maar die zijn erg droog, maar aangezien dat het enige is, werk ik die naar binnen met smeerkaas. Smaakt goed hoor, geen probleem. Wel zet ze nadat we nog maar net gaan zitten een bordje pap voor ons op tafel , eerst denk ik dat het scrambled eggs zijn maar Els proeft even en het is pap met een klont boter erop die langzaam smelt. En dan zet ze ook nog 2 spiegeleieren voor ons op tafel.
Na het ontbijt gaan we de tas weer inpakken en moeten we er rekening mee houden dat we vanavond instappen voor een lange treinrit. De bagage gaat weer in het opslaghok van het hotel en daar lopen we.
We zitten tegenover het Kremlin echt op een toplokatie . We willen eerst buiten om lopen en dan gaan we binnen nog kijken wat we gister hebben overgeslagen of waar we niet in konden. Het is droog maar wel met een grijze waas, dit is voor de foto's superjammer maar zo is het. Buiten om blijk je ook een mooi uitzicht over de benedenstad te hebben . We maken tig foto's E&E gooien direct de helft weer weg, ik ga dit pas thuis doen na een selektie op de computer. Op 1 van de hoektorentjes staat een prachtig gouden engeltje met een hoorn als een heraut naar de hemel te seinen.
We hebben nu een mooi uitzicht over de rivier de Irtysh , er is weinig bootverkeer op de rivier wel zien we wat pontjes die vd ene naar de andere kant varen. Ik dacht helemaal om te kunnen lopen maar dit blijkt niet zo te zijn, we komen nu door een poortje achter de kerk uit. Ik hoor de priesters en vrouwen weer zingen. We gaan even naar binnen en er blijken maar een stuk of 4 vrouwen aan het zingen te zijn maar het klinkt veel meer. We zitten even in de kerk ik met mijn voeten over elkaar dan komt mevr. de koster langs en tikt op mijn benen en op die van Els eerst denken we dat we niet met broek de kerk in mogen maar er staat ook een Russische met broek , dan snap ik het ik de benen naast elkaar en het is goed. We doen hier nu eigenlijk ook steeds een hoofddoekje op dat stellen ze ook wel op prijs, het hoofddoekje is dan in dit geval onze buff, die we over het haar trekken.
Na deze expeditie gaan we eerst weer even een koffie en theetje drinken in ons leuke cafeetje naast het museum. Daar vandaan lopen we het laatste stukje buiten om. Nu miezert het weer even. We gaan weer door een andere poort het Kremlin in en lopen naar een deur waarvan we denken dat er nog een museum achter zal zitten, en yes dit is zo. Hij doet speciaal de deur voor ons open. Er blijkt prachtige religieuze kunst van Tobolsk achter te zitten. Het zijn 2 kamers maar wel weer prachtig ingericht. Je ziet ook vaak een icoon waarover heen ze dan weer een "schild" hebben gemaakt meestal met een gouden kleur. Dit zetten ze dan weer voor de icoon en op die manier maken ze hun rijkdom zichtbaar, zij kunnen het icoon nog op pimpen zullen we maar zeggen.
We zien hier ook een paar reisicoontjes, hele kleintjes die ze mee namen op reis.
Van hier uit lopen we nog een rondje binnen terrein en dan gaan we naar het bone carving history museum, de mevrouw loopt weer helemaal mee en geeft tekst en uitleg in het Russisch. We hebben gelezen dat Tobolsk een lange en bekende historie heeft op dit gebied. Het zijn vooral de oorspronkelijke bewoners die worden uitgebeeld, wij vinden dat de mensen al wat eskimo trekken vertonen, we zien echt prachtige kunstwerkjes . Het materiaal is bot van diverse dieren en of de hoorns, tanden, het gewei etc. De inhoudt van onze portemonnee laten we hier wat slinken.
(het volgende van het internet gehaald:Meet Minsalim Nimergazeev, orphan turned master craftsman from historic Tobolsk. 'The people of the far north say I'm Mansy, the Japanese say I'm from Kyusyu, Yakuts showed me a village where my relatives must have lived, and the Khazakhs beat me 4 times because I do not speak their native language. In Europe I'm just Russian for everyone.'
Minsalim, 63, may not know his true family origins but he calls himself a Siberian - because Siberians are the those who help each other. His workshop is his house and is located right in the heart of Tobolsk. It is always open to visitors, whom the welcoming artist is glad to treat with a cup of tea and some ancient legends and stories, which also inspire his craftsmanship.
The wood used for the base of his tiny statues can be sent from Africa yet the statue itself shows an ancient spirit of the northern peoples of Siberia. That's the way with all Minsalim's art work: they blend novelty and ancient ethnical legends.)
Hierna gaan we lunchen, weer in ons super gezellige cafeetje, waar ze ons al zien aankomen.
Na de lunch, die heerlijk heeft gesmaakt, met pompoensoep voor de een en toast met kip en een soortement mosterddressing voor de anderen hmmmm., gaan we op weg naar een kerk die tegenover het Kremlin en zijn kerken ligt , we zien hier steeds de priesters en ook anderen in en uit lopen. De grote poort is wel dicht maar er staat een deur open we komen in een soortement halletje de meneer die hier zit geeft aan dat wij niet naar binnen mogen, ook niet voor een foto, vragen we nog heel lief maar nee hij is onverbiddelijk. Wij concluderen nu dat het misschien wel het internaat is voor de priesters in opleiding, die hebben ze hier nl. weer opgestart en je ziet in de kerken best wel veel jonge "priesters".
We lopen door, Els ziet een bord staan en buigt af, ik denk ze wil het sneaky nogmaals proberen maar nee dit blijkt nu weer een echt te bezoeken iets te zijn, nl. de gevangenis van Tobolsk. Kaartjes gekocht en wij worden naar binnengebracht door een jongen die wat engels spreekt maar die verdwijnt weer zodra hij ons bij de deur heeft afgeleverd. Hier staat weer iemand die helaas niet engels spreekt maar wel heel goed zijn best doet om ons iets uit te leggen. De beneden verdieping is van de sovjetperiode en de bovenverdieping van de Tsaar periode begrijpen we van hem, op het bordje boven staat de pre-sovjetperiode. Wat opvalt is dat er voor elke geloofsgroep een kappelletje is, of wij zien in ieder geval een moskee ruimte, een pools/rooms katholieke ruimte, een protestante ruimte en een hele kerk voor de Russische orthodoxen. Boven zitten ze bovendien nooit alleen in een cel zo te zien. Er zijn ramen maar die worden door grote kleppen zichtloos, maar zo heb je nog wel licht. Beneden zijn de cellen kleiner en hier zie je ook deuren waarvan de binnenkant het metaal helemaal ruw is, tandjes erop zeg maar, dan konden ze niet met hun vuisten op de deur bonzen. De portier meneer die beneden helemaal met ons meeloopt, doet nog een deur voor ons open, we lopen naar beneden en dan een hoek om en daar zien we een lange donkere gang, onder de grond, met in het midden een scheiding van boven naar beneden van betonijzer. Als we het goed hebben begrepen, liepen de gevangenen aan de ene kant en de bewakers aan de andere kant. In het licht van ons lantaarntje zien we het schimmel dik op de muren groeien, op een gegeven moment kunnen we ook niet verder, omdat er water in de gang staat, er is daar nog wel een zijkamer, waarvan we niet begrijpen wat het is, hij heeft het over corpus, maar wat hij daar precies mee bedoelt. Eenmaal buiten de muren laat hij ons nog de luchtruimtes zien en de muur waartegen de gevangenen werden geëxecuteerd. Dan is de rondleiding afgelopen en wij zijn blij dit naargeestige Oort achter ons te kunnen laten .
We gaan op zoek naar de supermarkt omdat we morgen (vanavond) een lange rit voor de boeg hebben. We stappen op 20-09 s'avonds om 21.03 in en 22-09 stappen we om 12.35 weer uit. Er zit wel een overstap in van 3 uur maar dan toch.
We hebben bij ons cafeetje even gevraagd waar is een supermarkt en wonder boven wonder lopen we er zo heen, de aanwijzingen zijn niet altijd super goed.
We slaan wat yoghurtjes in en nog wat drinken en wat chips en nootjes. We lopen langs het hotel om het te droppen in onze storage. Dan gaan we weer richting cafeetje om de laatste uren voor vertrek door te brengen, helaas is er geen tafeltje meer vrij over een half uurtje waarschijnlijk wel.
We lopen nu naar het hotel waar we gister ook een bakje koffie hebben gedronken, hier is nog plaats, alleen na een kwartier is er nog niemand geweest om de bestelling op te nemen wij houden het dan ook voor gezien. Nog even langs de kerk, waar weer mooi gezongen wordt, dit hoor je buiten op het plein omdat er luidsprekers zijn. Binnen is het nu een drukte van je welste. Veel priesters en misdienaren maar ook veel gelovigen. Wij kijken nog een poosje toe, maar er zijn geen banken dus zitten is er niet bij. Eenmaal weer buiten gaan we weer langs het cafeetje en er is nu plaats. Het serveren van het eten duurt nu wel wat lang onderbezetting? Maar het smaakt weer voortreffelijk.
Even voor achten weer bij het hotel, snel de boodschappen verdeeld en naar de WC en dan is de taxi er. Hij brengt ons weer naar het station wat buiten de stad ligt. We wachten boven in de stationshal en als onze trein er is moeten we buiten omlopen naar het perron. Maar waar is onze trein nu, degene waar we voor staan stond er al een poos en daar hoeven we niet in? Wij de provodnitsa vragen en wat blijkt ze wenkt ons, instappen doet op de andere kant de deur open en we stappen uit en staan dan op het perron waar onze trein staat, snap je dat nu? ik niet. We zoeken onze coupe weer op en deze blijkt buiten het perron te staan we moeten nu een mega stap omhoog. Ik reik Elly de handbagage aan, zelf krijg ik een zetje onder de rugzak en he he ik ben er, Els hijst zichzelf naar binnen, wat een PK's. We installeren ons en rijden door de nacht richting Tiumen hier moeten we overstappen naar Krasnoyarsk. De dames gaan even liggen maar ik wil wakker blijven een doe dit door te lezen een spelletje op de telefoon en zo nu en dan wat te drinken.
Eenmaal in Tiumen is de temperatuur buiten goed gezakt , 2 graden geeft hij aan. Het is hier een groot overstap station en er is vanalles. We moeten ongeveer 3 uur wachten op de volgende trein , we lopen wat door de hal, praten wat, drinken wat en blijven wakker. Rond 02.20 komt onze trein binnen en mogen we erin. Hij vertrekt om 03.05 alles Moskou tijd , zodra hij rijdt komt de provodnitsa langs en bezorgd ons de lakenpakketten. Omdat we er al wat eerder in waren hebben we ons voor de rest al geïnstalleerd, nu snel het bed opmaken en slapen maar.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
