Rustdagje

Vrijdag 31 augustus

Om 08.00 wakker en naast bed, na snel allemaal een douche te hebben genomen gaan we richting tent voor het ontbijt. Op 3 plaatsen staat weer een buffet opgesteld met bruin en wit brood, croissant, eitjes, ham, kaas, jam, koffie en thee en heel veel fruit. Snoeptomaatjes, perziken, nectarines, kiwi,s mandarijnen, bananen en druiven. Als we buiten komen merken we direct hoe koud het is, help we hadden ons in Zuid-Frankrijk wel wat een andere temperatuur voorgesteld.
Na het ontbijt, praten we eens even met deze en gene en zien hoe de mensen zich op gaan maken voor een trainingstochtje op fiets of wandelend. Wij hebben besloten het vandaag rustig aan te doen en onze wandeling zelf te plannen door het dorpje wat achter ons tegen de berg ligt aangeplakt te bezoeken. We blijven kijken tot dat de groepen fietsers vertrokken zijn en wandelen dan zelf naar Montbrun les Baines. Je ziet hier overal fonteintjes, we blijken op een berg met veel heilzaam water te zitten. We bekijken beneden in het dorp wat winkeltjes , snuiven eens even, ruiken we het geurtje van gisteravond ook nog, maar nee dat is er niet meer. Dan in de versnelling en bij een echte berg op. Al snel vinden we dat we wel een bakje koffie en of thee hebben verdient en settelen ons op een terrasje met uitzicht over de omgeving. De wind is nog steeds frisjes maar als het zonnetje erbij is kun je met vest wel buiten zitten. We zien dat de lucht steeds donkerder wordt en als we eenmaal weer aan het klimmen zijn, beginnen er wat druppels te vallen die al snel zorgen voor een bui. Wij snel onder een afdakje, want we hebben al niet veel kleding bij ons en willen zeker niet dat ons enige warme vest nu nat gaat worden. Na een paar minuutjes is de bui over en gaan we weer verder. We lopen nu op een kasteeltje , ruïne, aan, ze zijn er druk aan bouwen, verbouwen. We zitten nu op het hoogste punt van het stadje en hebben een mooi uitzicht over de omgeving en ook richting Mont Ventoux maar helaas de top hangt nog steeds in de wolken. We kleppen weer even met wat mensen die we tegen komen, maken heel veel foto's en zijn in de straatjes op zoek naar de grote bogen die we vanaf ons apt. kunnen zien. Na een tijdje komen we op een leuk pleintje met een terrasje , hier besluiten we te gaan eten. We krijgen een heerlijke lunch voorgeschoteld, een stuk quiche (tarte du jour) met een salade. Ingrid heeft pech want er zijn er maar 3 meer van, maar ook haar gemarineerde kip salade smaakt prima zegt ze. Het water haalt de ober zo uit de fontein die op het pleintje staat te plenzen en het smaakt nog goed ook. Zolang het zonnetje erbij is , is het hier heerlijk vertoeven. We hebben ondertussen ook ontdekt dat de bogen onder, achter ,de muur van ons terras schuilen.
Na de lunch gaan we terug naar ons apt. en strijken neer op het terras en zitten heerlijk te genieten in het zonnetje. Er is ook een zwembad maar gezien de temperatuur besluiten we daar maar niet gebruik van te maken.
Yn e sinne en de leite is it heerlijk mar der buten is de wyn fris.
Vanaf 17.00 is er een markt met lokale producten bij de ingang van het terrein, hier wandelen we efkes doorheen, proeven een stukje kaas en worst maar hebben geen behoefte om iets aan te schaffen. Dan werpen wij ons weer in de rij voor het diner en wederom kunnen wij onze buik vullen met diverse warme en koude gerechten. Rond 20.00 komt de voorzitter van de stichting op het podium om nog wat info te verschaffen over de dag van morgen. Dan zegt hij dat het heel misschien wel niet door kan gaan en dat het op dat moment al zeker is dat de jeugd van het Esdal college uit Emmen tot Chalet Reynard gaat. Het is niet verantwoord om verder te gaan. De rest geeft hij mee, dat ze morgen beslissen of we wel of niet tot de top mogen gaan en of de meervoudige beklimming door een groep fietsers doorgang kan vinden. Hij legt uit dat het vandaag, vrijdag, dusdanig slecht weer op de top was en als dat zo blijft ,het niet door kan gaan. Er waait een mistral wind, die alles koud aan laat voelen en die zorgt dat de temperatuur op de top onder het nul punt is. Vandaag is er al een tent op het terrein de lucht in gegaan en mede dankzij 2 vrachtauto's die nu voor de grote tent staan en dienen als windstopper is het nog mogelijk die aan de grond te houden. Hij zegt ook als we gaan, gaan we met z'n allen , niet alleen de fietsers naar de top of alleen de wandelaars maar het moet voor iedereen verantwoord zijn. De weersverwachting voor zaterdag is wat beter dan voor vrijdag maar toch we moeten afwachten. Wij balen behoorlijk want we hebben ons al 1,5 jr voorbereidt op deze tocht maar we moeten ook geen ongelukken hebben, we wachten af hoe het morgen gaat komen. Na dit alles gaan we terug naar ons 'hutje' en leggen ons al weer vroeg te slapen want morgen gaat de wekker om 04.30.
Ik geloof dat we deze avond zo'n , opbeurende sms ontvingen rond 00.50