Munneswaram Kovil
Door: Trijntje
Blijf op de hoogte en volg Trijntje
07 Januari 2016 | Sri Lanka, Chilaw
Vanmorgen gaat om 07.30 al de wekker, oei dat is weer even wennen als je al tijden hebt kunnen uitslapen :). Na weer een heerlijk ontbijt , dat start met een vers fruit schotel. In geen tijden zoveel vers fruit gegeten. En dan komen er pannenkoekjes met de Dhal curry. Aangegeven dat ik er verder geen curry's bij hoef, dan blijft er alleen maar van alles staan en dat is toch wel een beetje zonde.
Mijn fruitsapje was denk ik van een hele zoete sinaasappel , zou ik nog vragen maar ben het vergeten.
Ik ben vandaag zo vroeg omdat ik met de bus naar het stadje Chilaw wil. De bus komt elk halfuur langs en stopt als je je hand op steekt. Tegen 9 uur sta ik aan de kant van de weg samen met nog een paar mensen en tegen 09.15 komt het busje.
In kilometers geen idee hoever het was maar zeker niet meer dan 5 schat ik in, we doen hier een half uur over en dat komt omdat we overal stoppen om mensen op te pikken maar ook omdat de weg niet geweldig is.
We volgen de kust, zo nu en dan is er ook bebouwing aan de kunstkant maar dit duurt nooit lang. Ik zie veel kleine kapelletjes met een beeld van Marie en of Jezus. Toen we hier heen reden vertelde de chauffeur dat die door de vissers zijn opgemaakt, opgericht omdat ze hier dan bidden voordat ze de zee op gaan. Ook zie ik nog kerststallen staan.
De bus dropt mij en de meeste passagiers in het midden van het stadje bij de rotonde, we zijn een rivier gepasseerd en het spoor overgestoken. Ik doe eerst een klein rondje stad en kijk in wat winkeltjes dan besluit ik me met een tuk tuk naar een Hindoe tempel die net buiten de stad ligt te laten brengen. Prijs 150 rupiah zeg maar 1 euro. Voor de bus betaalde ik 30 rupiah.
Het gaat om de Munneswaram Kovil een duizend jaar oude hindoe tempel.
Het is de oudste van de 5 aan Shiva gewijde tempels op Sri Lanka. De tempel wordt door de gelovigen vereerd als de plek uit de Ramayanalegende waar Rama een offer bracht alvorens hij met zijn bevrijde gemalin Sita naar Indie terugkeerde. In totaal zijn er op het terrein 5 schrijnen Er is een boeddhistische schrijn en een die gewijd is aan de olifantengod Ganesh , en 1 voor Kali, de godin van de dood en de vernietiging
De belangrijkste is aan Shiva gewijd en dan nog eentje voor Ayyanayake.
Als ik er aan kom dwaal ik eerst maar een beetje rond. Ik zie oude bomen waar hekken om heen staan en allemaal winkeltjes waar je offergaven kunt kopen, vooral bloemen en fruit. Je ziet de meeste mensen met fruitschalen mooi opgemaakt rond lopen en die worden dan aan de goden gegeven. Ook zie ik in sommige tempels dat mensen een duimdruk met verf op het voorhoofd krijgen.
Het is heel bijzonder om hier rond te dwalen, ik heb geen andere toerist gezien. De mensen zijn allemaal aardig, kijken soms eerst even de kat uit de boom, maar willen vervolgens vaak weten waar je vandaan komt. The Netherlands zegt hun meestal niks en ook bij Holland begint er niet bij iedereen een lampje te branden. Maar ze begrijpen allemaal dat ik geen Srilankaan ben.
Ik heb mijn bergschoenen aan en dat is nu niet zo handig want met de schoenen mag je niet naar binnen. De mensen lopen hier zelf allemaal op van de badslippers zullen we maar zeggen. Ik mag wel op mijn sokken naar binnen en dat doe ik dan ook maar.
Bij 1 van de tempels koop ik een bosje Lotusbloemen om ook aan een beeld te geven maar nu heb ik mijn handen wel wat vol, want ik wil ook nog foto's maken.
Snel een beeld gezocht waar ik ze neer kan leggen, dan zijn mijn handen ook weer vrij.
Het is een Hindoe complex maar wordt beheerd door Buddisten, omdat die hier in de meerderheid zijn. 1 van de complexen is ook gewijd aan Budha.
Ook de heilige koeien lopen hier vrij rond, hoewel ik zo nu en dan wel mensen ze zie verjagen, als ze te dicht bij hun fruitstalletje komen, dat mag dan dus schijnbaar.
Na een tijdje neem ik weer een tuk tuk terug naar het stadje en eet daar een broodje en drink een glas srilankaanse thee. Dit is thee met veel melk en mierzoet, vooruit weet ik ook hoe dat proeft. En met die hitte, waar mijn rug zo nu en dan drijft van het zweet is het ook belangrijk om mijn zout en suiker gehalte op pijl te houden.
Terug gelopen richting rivier en bij het politiebureau op de bus gewacht. Hier waren we de heenweg ook langs gereden dus dat moet goedkomen. En ja na een kwartiertje verschijnt er een bus en kan ik voor 30 rupiah weer mee terug naar het hotel.
De rest vd middag wat zitten lezen en een duik in het zwembad (klein) genomen. De on is weer heerlijk aanwezig maar er zijn ook wolken en er staat een stevige wind. Rond een uur of vijf zie ik de vissers weer op het strand bezig het lijkt alsof ze het net nu bijna binnen hebben. Dit is toch nog niet helemaal waar maar ik zie ze het net wel binnentrekken met een flinke hoeveelheid vis erin.
Het strand is ondertussen volgestroomd met klanten die allemaal een vers maaltje willen kopen. Ik wil wel wat foto en film maken maar een visje kopen nee dat gaan we niet doen. Ik loop terug naar het hotel en terwijl ik zit te eten, hoor ik nog steeds de mensen op het strand. Het is ondertussen al donker maar de verkoop gaat door.
Dit is het weer voor vandaag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley