De grens over 08-12-2010

Toch wel een beetje vreemd dit is voorlopig de laatste keer dat ik in Zuid Amerika een grens (over land) ga passeren. Wij gaan vandaag naar Argentinië , maar blijven in Patagonie. Zoals op zoveel plaatsen op de wereld zijn ook hier de grenzen op een vreemde manier getrokken. Iedereen wilde weer eens het grootste stuk van de koek. Het brengt het einde van de reis weer een stukje dichterbij, maar ik moet zeggen dat ik straks ook wel blij ben om iedereen weer te zien en in levende lijve te kunnen spreken.
Maar eerst staan ons nog wat leuke dingen te wachten.
Vanmorgen om 07.50 door een taxi opgepikt en die levert ons af bij het busstation van Cootra, klinkt redelijk fries vinden jullie ook niet? We zijn zowat de eersten maar de mevrouw in het kantoortje heeft een lange lijst en dat blijkt want als we in de bus stappen, die al snel na ons arriveert , stromen de mensen opeens binnen en aan het eind van het liedje zit de bus vol. We vertrekken stipt op tijd om 08.30. Krijgen nog een laatste kijkje op de grote Oceaan en dan draaien we het binnenland in. Het is hier vrij groen , soms met veel bomen , naald en loofbomen maar ook wel veel dood hout. Dan zijn de bergen, meer heuvels of de duinen van Callantsoog, met gras bedekt. Om 09.00 uur zijn we al bij de Chileense grens. Bus aan de kant en wij allemaal mee naar binnen. Netjes in de rij en 1 voor 1 bij het loket langs. Briefje wat we ooit hebben ingevuld toen we het land binnenkwamen inleveren en we krijgen een uit stempel in het paspoort. 1 van de passagiers heeft het briefje niet. Hij moet wachten. Wij zijn ondertussen klaar en stappen weer in. Als we allemaal weer zitten komt hij ook al weer, dus het viel mee. Dan rijden we een 5 minuten door niemandsland en zijn we bij de Argentijnse grens. Het eerste wat me hier opvalt is een groot bord waarop staat " Malvinas son Argentina". De Falkland eilanden zijn Argentijns. Binnen gaan we weer in de rij met ons paspoort, ik verwacht een papiertje weer te moeten invullen en heb me daar helemaal op voorbereidt. Bril en pen in de jaszak gestopt, maar nee hoor dat is hier niet nodig, we hoeven niks in te vullen. Eerst is er 1 loket open maar al snel gaan er nog 2 open en ook hier zijn we er weer snel door en kunnen we weer instappen. Rio Turbo is het eerste stadje wat we na een kilometer of 5 al passeren. Het verschilt eigenlijk niks van Chili. Oude huizen, verf die afbladert en blikken, zinken daken. Wel staan er vaak mooie auto´s voor de deur. En er is hier een grote fabriek die op diverse locaties buiten het stadje zit. Iets van ijzererts of steenkool dat kunnen we niet helemaal ontdekken. De wegen zijn prima niks mis mee. Onze chauffeur houdt zich aan de snelheid en rijdt met een kalme gang door het wijde pampalandschap. Het golft wat en soms zie ik in de verte bergen met sneeuw. Soms lopen er schapen op de pampa of ook wel eens wat koeien maar ik zie nog geen grote kuddes. Het land is groen, geel met soms veel en soms weinig bosjes gras of struikjes. En deze zijn ook groen, geel, grijs van kleur. Allemaal zeg maar van die ronde pollen op het land en geen echt gras zoals wij dat kennen. We rijden en rijden over een eindeloos lange weg en zien niks voor ons rijden en passeren misschien 1 auto in het uur. Om 11.30 hebben we een stop bij een restaurant, benzinestation en wat huizen. Je kunt even naar de WC of iets te drinken of eten kopen. Wij hebben gister nog wat boodschappen in geslagen en zorgen voor onze eigen lunch. Om 12.00 rijden we alweer en al vlot daarna passeren we een bord waarop staat El Calafate 150 km. Wij dachten dat het nog verder was maar zijn natuurlijk blij verrast, hoeven we wat minder lang in de bus te zitten. En inderdaad rond een uur of 15.00 rijden we het stadje binnen en staan we op het busstation in El Calafate. Buiten pikken we een taxi op, of hij pikt ons op maar net hoe je het wilt bekijken maar wij hebben nog geen Argentijnse pesos. We bieden Chileense pesos aan of euros maar hij gebaart dat we wel kunnen instappen, dan doen wij dat natuurlijk. Bij het hotel aangekomen wat een beetje aan de rand ligt loopt hij mee naar binnen en de receptioniste betaald de taxi en zet het op onze nota, mooi opgelost. De aardige mevrouw aan de balie spreekt goed engels en belt even voor ons met onze vervoerder voor morgen en zegt dat alles geregeld is en ze pikken ons om 08.30 op, een voucher is niet nodig. Ze heeft een plattegrond van de stad en zegt dat het ongeveer 20 minuten lopen is naar de binnenstad. We zitten echt op een superlokatie, terwijl ik nu zit te tikken heb ik links een giga groot raam en vandaar uit kijk ik op een soortement kwelderlandschap. Wat slenken, wat land, wat plasjes en daarachter een turqouise kleurig meer en daar weer achter de bergen met soms een beetje sneeuw op de toppen.
Nadat we ons hebben geïnstalleerd in onze kamer, wat meestal inhoudt dat ik er een dikke bende van maak op mijn bed en Hennie alles netjes in de kasten legt en hangt, het is maar waar je van houdt, gaan we op weg naar de stad. We lopen eerst recht op de prachtige natuur voor ons af en zien dat er ook roze flamingo´s zitten die moeten toch een keertje op de foto. We lopen en lopen en komen dan bij het begin van de winkels. De eerste de beste bank naar binnen en de geldautomaat geplunderd, nou ja dat wilden we doen maar hij keert niks uit. Shit op naar de volgende bank er moeten er drie zijn volgens de kaart. Maar ook bij de volgende geen prijs, ik denk dat de automaat leeg is, als ik de tekst op het scherm in ieder geval goed interpreteer. Geen nood we hebben ook nog wat Chileense pesos wisselen we die even in bij een wisselkantoorje kunnen we in ieder geval een theetje en ijsje kopen. Eerste wisselkantoor is leeg en we moeten bij de buren zijn , een bank, maar ze zijn maar open tot 1 uur. Volgende bank weer niks, volgende wisselkantoor gesloten. Shit wat is dit. Helemaal op de andere kant vd stad vinden we een wisselkantoor die vanavond vanaf 18.00 uur weer open is. Er zijn meer winkels en supermarkten dicht, we komen tot de ontdekking dat het vandaag een feestdag is , de een of andere heilige Mariadag. Ja nu lopen we een beetje met de ziel onder de arm, geen geld en wel hele leuke winkeltjes hebben we al gezien. Eerst maar even ergens iets drinken, kunnen vast wel met de credit card betalen maar nee hoor vergeet het maar, alleen cash, contant dus. Ook bij een heel leuk winkeltje met T-shirts willen ze alleen contant geld. Ja dan gaan we maar terug, maar we hebben ook geen geld voor de taxi maar houden er wel eentje aan. Bij het hotel vragen we hem even mee naar binnen te komen , hij snapt het niet helemaal, maar de receptionist lost het voor ons op. Om 18.00 opnieuw naar de stad gelopen en hè hè de eerste de beste bank daar doet de automaat het weer, moeten wel een dikke provisie betalen. (collega´s ik stel voor dat wij dat ook invoeren voor de buitenlandse toeristen die bij ons willen pinnen)
Wij blij en doorgelopen naar het wisselkantoor en ook dat is echt open, het is er wel druk. Hier de Chileense pesos omgewisseld en nog wat euro´s dan kunnen we eerst weer even vooruit. Terug met de taxi en in het hotel lekker gegeten.

groetjes Trijntje