Zondag 31-10-2010

We gaan vandaag met de nachtbus naar La Paz en hebben vandaag nog om Sucre te verkennen. Na ons ontbijt nemen we een taxi naar het kerkhof. 1 en 2 november is het Allerheiligen en Allerzielen. En dat is in Zuid-Amerika een groot feest. Sucre heeft een mooie begraafplaats en we zijn nieuwsgierig of de mensen nu al bezig zijn met de voorbereidingen. En dat is inderdaad zo. Buiten de poort van de begraafplaats staan tig bloemstalletjes en allemaal met verse bloemen. Maar ook een hele afdeling met potten en vazen en natuurlijk de kunstbloemen. Wij lopen maar met de stroom mensen mee het kerkhof op. Het is een redelijk georganiseerd kerkhof in het begin paden met nette grote mausoleums, waar een hele familie in ligt. En dan gewoon hele betonblokken met wel 5 of 6 lagen bovenelkaar. En weet ik wel niet hoeveel lagen lang. Hier zijn de mensen druk bezig om nieuwe bloemen te plaatsen en of om het schoon te poetsen. Elk graf heeft zeg maar aan de voorkant een oppervlak 50 bij 75 cm. De ruimte die je ziet is ongeveer 25 cm diep en hiervoor zit dan een deurtje met glas. Achter dat glas staan of liggen allemaal dingen die , die persoon lekker vond, leuk vond of iets met het geloof. De mensen zijn nu druk aan het ramen poetsen of laten dit doen. Leggen al vast wat nieuw eten in de ruimte (Allerzielen dan zorgen ze voor eten bij het graf) en zorgen voor een bloemetje in of bij de ruimte, het ziet er allemaal heel vrolijk uit. Heel anders dan bij ons op de begraafplaats. De mensen die er lopen zijn ook van jong tot oud. In heel moderne kleding of in traditionele kleding en kinderen met een ladder om de nek, want dan kun je ook bij het bovenste graf komen. Als we zijn uitgekeken lopen we terug naar het centrum hier willen we iets drinken op het plein. We laten ons verleiden door een kop chocomelk bij ti Para. Dit valt een beetje zwaar, het is vreselijk zoet en er zit een beetje een vreemde bijsmaak aan. Een stuk torte laten we dan ook maar achterwege. Terug in het hotel werken we ons verhaal op internet bij en pakken de tas verder in want ja vanavond om 18.00 stipt moeten we klaar zijn. Nadat alles een beetje klaarligt gaan we weer naar het plein, lopen en kijken daar nog even rond en gaan alvast een hapje eten bij hoe kan het ook anders een Italiaan. Daar struikel je in heel Zuid-Amerika over. Ik neem alleen een kippesoepje met wat stokbrood, het is vandaag zondag en dan eet ik nooit veel, eh eh.
Rond 18.00 pikken 3 taxi´s ons weer op en rijden ons naar de busterminal. Onze bagage laten we hier achter bij de balie van onze busmaatschappij, allemaal nog even naar de WC en dan schepen we in. We hebben de nummers 1 tm 8 en dan nog 2 losse stoelen. Ze zitten heerlijk ruim en kunnen helemaal achterover, echt in de slaapstand. Ook het bankje voor je voeten kun helemaal horizontaal, dus eigenlijk heb je een soortement bed. Ik rust wel uit en slaap ook zo nu en dan maar het kan nooit een nacht in een " echt" bed vervangen. We reizen eerst weer terug naar Potosi hier zijn we rond een uur of 22.00 en na ongeveer een half uurtje vervolgen we de tocht naar La Paz.

tot kiekes Trijntje