Las Cajas 02-10-2010

Vandaag gaan we naar het natuurreservaat Las Cajas. Hier heb je bossen die boven de 4000 meter groeien , maar daardoor wel heel vreemde vormen aannemen. Je waant je een beetje in de film vd Lord of the Rings.
We vertrekken (wie mee wil) om 08.30 samen met een lokale gids Carlos. We rijden met een busje naar het park. Aan de rand van Cuenca komen we voor het eerst eigenlijk door een villawijk. Tot nu toe zag je wel eens mooie huizen, maar direct daarnaast stond dan een oud krot. Hier zie je mooie woningen op een behoorlijk perceel. De huizen lijken weer een beetje meer Europees, niet meer een plat dak maar een schuin dakje met dakpannen of golfplaten die op dakpannen lijken. Gister onderweg zag je op een gegeven moment hele stadjes die zinken golfplaten als dakbedekking hadden. Na ongeveer een uurtje rijden worden we door de chauffeur gedropt en gaan we met de gids op stap. Op dat moment zitten we op ongeveer 3950 meter. Ik had verwacht dat het wel koud zo zijn en de meesten van de groep hadden die verwachting. Maar de zon schijnt en het is best aangenaam in de zon. We lopen over een sompig tapijt. Meestal veert het wat onder onze voeten. De bedekking bestaat uit diverse plantjes maar de meesten voelen heel stug aan, bijna plastic achtig. We zien heel veel diverse bloemen, maar dan allemaal in miniatuur formaat. We passeren ook diverse meren en meertjes en het is een schitterend gebied. Er schijnen ook veel vogels voor te komen maar ik moet zeggen als ik er 3 heb zien vliegen dan is het veel, en we hebben 3 eenden zien zwemmen. De gids geeft de nodige uitleg over de diverse planten , waarvoor je ze kunt gebruiken en wat hun naam is. Helaas kan ik dat hier niet allemaal herhalen. Op de film heb ik getracht dit een beetje vast te leggen. We dalen zo nu een dan een beetje en stijgen dan ook weer de nodige meters. Maar onze gids doet het rustig aan, ook hij heeft last van adem nood als we moeten klimmen, gelukkig maar. Je moet goed op letten waar je je voeten zet, want omdat je wat vochtig is, is het natuurlijk ook glad en je kunt maar niet elke plant vast pakken die je wilt, want sommigen hebben messcherpe bladeren. Ook zien wij een plant waarvan ik vind dat hij wel wat op onze gele toorts lijkt, alleen is hij niet geel, maar voor de rest ...
Het blijkt een bromelia te zijn in zijn laatste levensfase. Als jonge plant zie je alleen de bladeren, zoals je hem ook bij ons kent, maar dan komt er een grote steel uit, die naar verloop van tijd gaat bloeien, volgens de gids mooi rood , paarsig. Helaas hebben wij dat vandaag niet kunnen zien. Na de bloei sterft de hele stam af en dan vliegen de zaakjes uit en die vormen weer een jonge bromelia, zo heb je de cyclus weer rond.
Morgen of later meer.

groetjes C en T