Maandag 20-09

Daar ben ik weer, de afgelopen dagen in Otavalo geweest en daar was wel internet maar het werkte niet helemaal goed dus verder niks op dit medium geplaatst.

Rond 07.00 uur met zijn allen aan het ontbijt en dan tegen 08.00 in het busje naar het busstation. Quito is een langgerekte stad maar niet zo breed en in heel veel straten zie je als je beide kanten op kijkt het groen van de bergen liggen. De stad ligt in een vallei. Met het busje zijn we denk ik wel 20 min. onderweg en ik heb nu al weer spijt van alles wat ik mee heb gesjouwd, want ja ik moet het natuurlijk zelf verhuizen van hotel naar taxi naar bus naar taxi naar hotel. Maar we zitten in het busje op weg naar het busstation, dan stoppen we gewoon ergens langs de snelweg er staat nog wel 1 bus, maar dat is toch geen station. Dan gaan we uitladen en op dat moment stopt er op de weg naast ons zeg maar weer een bus en nu moeten we opeens hurry up de bagage in die bus dumpen en terwijl mijn tas op het randje van het bagageruim ligt begint de bus al te rijden en ik er ook nog snel in. Ik zie al helemaal voor me hoe bij de eerst volgende stop dat luik opengaat en oeps daar ligt mijn tas op straat of hij wordt er uit gejat. Maar gelukkig dit is niet gebeurt hij is netje aangekomen in Otavalo. We rijden nu de Andes in en op het tv scherm in de bus draait de film de tooth fairy op een nog redelijk geluidsnivo. Omdat wij voorin zitten en tussen de chauffeur en de passagiers een donkerscherm zit hebben we niet heel veel zicht op de rit. De bus remt zo nu en dan af dan hangt de conducteur buiten de bus en roept de bestemming en als je meewilt moet je snel instappen.
Halverwege de reis komen we door een dorp waar heel veel kassen staan, allemaal van plastic. Langs de kant soms bomen die mij een beetje aan de meidoorn doen denken , maar dan harstikke vol met engelen haar het zal wel een parasiet zijn denk ik. Na 2 uur zijn we op de plek van bestemming met de taxi worden we gedropt bij ons hotel midden in het centrum van Otavalo. De sfeer voelt prettig aan. We doen eerst samen met Freddy een rondwandelingetje door zijn stad. We beginnen op de groente, fruit, vleesmarkt. Je weet niet wat je hier ziet. Hele varkens die worden geroosterd, kippen met de kop en poten er nog aan en een koe kop zonder huid en alle mogelijk ingewanden. Heerlijk hoor !!
We proberen even wat van het varken met z´n allen, het vlees smaakt mij een beetje te vet maar op zich gaat het nog wel. We eten ook zijn huid op die is krokant gebakken en smaakt naar spek dat te hard is gebakken maar het is niet echt vies, zelfs Conny vind het wel lekker. Dan lopen we naar het Bolivar plein en vandaar door de Sucre straat naar de Artisane markt. Helaas die is vandaag niet in gebruik. De afgelopen weken was er feest in Otavalo en ze zijn de markt nu opnieuw aan het schilderen, ziet er ook heel leuk uit.
De mannen en vrouwen hebben hier allemaal pikzwart lang haar. De meeste mannen in een vlecht en ze lopen ook meestal in hun traditionele kleding een prachtig gezicht. Voor de vrouw is dit een witte blouse die mooi geborduurd is en dan een lichte lange onderrok met daarover heen een donkere rok. En dit alles vast gehouden met een schitterend gekleurde band. Op hun hoofd dragen ze of hun omslagdoek als ze daar geen baby of boodschappen in vervoeren of een hoedje.
Nu zijn we even vrij, maar om 14.00 uur gaan we weer los, een taxi dropt ons bij de waterval van Peguche of in ieder geval op loopafstand ervan.
Na deze te hebben bekeken en tig keer op de foto te hebben gezet gaan we lopend terug. We wandelen nu richting het dorpje Peguche, halverwege de weg gaan we even aan bij een restaurantje wat wordt gerund door een ecuadoriaanse Nederlandse, Mieke. We drinken hier wat en Mieke houdt ons bezig met haar verhalen. Ze woont hier al 20 jr. De ouders van haar man woonden hier en zij hebben er zolangzamerhand een heel complex bijgebouwd. Dan gaan we door naar het centrum van het dorpje, de kerk. Hierachter ligt een weverij die we ook even met een bezoek vereren. En dan besluiten we met taxi´s terug te gaan maar als we weer voor de kerk staan komt er toevallig een bus langs rijden dus hup daarin en terug richting Otavalo. S´avonds gaan we met z,n allen pizza eten. Het koelt hier s avonds snel af en kachels zijn er niet, tenminste ik heb ze nog niet gezien. Gelukkig brandt hier de openhaard en die houdt ons een beetje warm. Terug op de kamer duiken we snel ons bed in , lezen onder de dekens nog wat, want de kamer is wel een paar graden kouder dan buiten en ook daar is het al niet warm. De kamer is niet groot, maar alles is er en de badkamer kan er ook mee door.

tot het volgende verslag.