Kandy

Dinsdag 19 januari

Vandaag een vrije dag in Kandy, nauw ja vrij ?! Reizen is nooit uitrusten, je doet zoveel indrukken op. Bent veel onderweg, zit in de bus, komt aan en vertrekt weer. Tijdens de Transsiberie Reis was er in de trein altijd tijd om even te relaxen en bijvoorbeeld je verhaal op te schrijven. In de bus lukt dat mij niet, ik kan daar niet zitten lezen om me voor te bereiden op wat er komt en al zeker niet schrijven. Dat maakt het een stuk lastiger en meer tijdrovend zeg maar om alles een beetje op orde te houden.

Ik hoef vanmorgen niet op een bepaalde tijd klaar te zijn en dat is zo wie zo wel een lekker idee. Maar meestal als dat zo is ben je natuurlijk vroeg wakker, zo ook nu. Rond 07.00 ben ik al uit bed en bezig met de whatsapp en wat al niet meer.
Even lekker ontbijten, vanuit ons hotel heb je een mooi uitzicht over een deel van Kandy.

Na het ontbijt ga ik onderweg naar de Malwatta Vihara een van de oudste tempels van Kandy. Op het kaartje lijkt het dichtbij, maar omdat Kandy in de bergen ligt slingert de weg behoorlijk en duurt het langer dan verwacht. Ontwerp kom ik een winkel met sari's tegen even binnen gekeken, ze hebben prachtige kleuren , maar wat moet ik ermee in Nederland. Er zit 6 meter stof aan de sari, hier is de goedkoopste 6000 rupie. Ik laat het alleen bij kijken.

Dan na nog wat bochten en een uitzichtpunt over het meer wat midden in de stad ligt, kom ik bij het klooster van Malwatta, dit ook de naam van de buurt en deze gemeenschap onderhoudt dan ook het klooster. Ik mag naar binnen als ik de schoenen uit doe en de hoed af, staat er op een bordje. Dat doe ik braaf.

Altijd wel weer even wennen, ik loop eigenlijk nooit op blote voeten, dus de zolen zijn wat teer :). Er staat een pagode op het terrein en een tempelgebouwtje en een gebouw met een Boeddha beeld en er is een nieuwe hal bij gebouwd. Inzie aan de zijkant een vrij jonge "monnik " staan in zijn oranje kleed. Hij verstaat geen engels denk ik want hij kan me helaas niet vertellen waar ik nu precies ben. De gebouwen behoeven allemaal wel wat onderhoudt, misschien als de nieuwe hal af is dat dan de rest komt.

Nu op zoek naar de Vihara, die moet echt aan het water liggen, nog maar wat verder doorlopen en jawel daar doemt het complex op. De toegangspoort heeft mooie bewerkte granieten pijlers, waar diverse figuren en dieren in zijn uitgesneden.
Een tempel is hier nooit een gebouw het bestaat altijd uit meerdere gebouwen verspreidt over het terrein. Zo ook nu.

Ik dwaal wat tussen de gebouwen door, degene die nog het meest op een tempel lijkt is dicht. Ik treft een monnik en vraag of hij open is, nee vanavond is hij weer open, jammer. Wel is er op het terrein een klein museum en dit bezoek ik. Het heeft o.a. Een hele collectie handgeschreven boeken. En ook liggen er een aantal toiletpotten van lang geleden, ze deden me een beetje denken aan de wc's die ik tegenkwam bij de muur van Hadrianus.

Als ik onderweg ben naar beneden kom ik een meneer tegen die vraagt "traditie getrouw" waar komt u vandaan en zegt dan leraar te zijn en ik mag wel even mee om de school te bekijken. We lopen omhoog en ik kom nu bij een hal waar ik zopas niet in kon kijken omdat hij hoger lag maar waaruit ik wel geluid hoorde. Hier zitten denk ik een 100 tal meisjes en jongens naar een leraar te luisteren.

Ik hoor het eventjes aan en dan vertrekken we weer, en jammer genoeg komt dan weer het onvermijdelijke winkeltje om de hoek. De kinderen/jongeren maken batik doeken tijdens hun creatieve lessen en die verkopen ze hier. Ze zijn niet lelijk maar wat moet ik ermee en ze kosten toch weer 3500 rupie, nee ik ga het niet doen. Persoonlijk vind ik het jammer dat een leuk gesprek altijd hiermee moet eindigen, je voelt je als toerist dan toch een beetje een melkkoe.

Weer terug bij de weg rond het meertje, loop ik richting de tempel van de tand. Opeens zie ik op de oever van het meer een Varaan van wel 1 meter, hij is bezig een vis te verorberen.

Al met al ben ik al even onderweg en voordat ik het tempelcomplex van de tand binnen ga drink ik eerst even een fantaatje en bezoek ik de wc. Het is warm maar je moet wel zorgen voor doorstroming.

Voordat ik de tempel binnen ga moet ik door een controle, er wordt in de tas gekeken en mijn flesje met water moet open en er wordt aan geroken, oke ik mag door.
Voor boeddhisten in Sri Lanka moeten ze deze tempel in ieder geval 1 keer in hun leven hebben bezocht. Hij herbergt nl een belangrijk relikwie een tand van Boedha die door een Indiase prinses naar Sri Lanka is gesmokkeld gaat het verhaal.

De schoenen moeten weer uit en speciaal voor buitenlandse bezoekers is er een ruimte waar je de schoenen in moet leveren. Hoed af en de trap op naar binnen. Net voordat je de tempel in gaat kun je nog een bloem kopen maar ook een "kaarsje" dit koop ik, die ga ik straks aansteken voor Agatha.

Binnen is het weer een komen en gaan van Sri Lankanen en toeristen waarvan de meesten een gids bij zich hebben. De tand krijg je niet te zien ook niet tijdens de ceremonies die er 3 x per dag zijn, de puja. Ik heb boven wat teveel tijd doorgebracht en ben te laat voor de 2e ceremonie maar zie later nog wel alle bloemen die zijn gebracht en nu in een prullenbak worden geveegd, zonde eigenlijk.

Ik loop de aangegeven route en er zijn mooie dingen te zien, waaronder een gouden boeddhabeeld. er is veel pracht en praal in deze tempel. Buiten de tempel is een ruimte , een soortement glazen kast waar je de kaarsjes, of eigenlijk zijn het bakjes met olie kunt branden. Hier ga ik ook die van mij aansteken. Er blijken in het doosje 2 aardewerken bakjes met lontje te zitten en een zakje met olie. Ik vul beide bakjes en het lukt me ze aan te steken.

Dan dwaal ik verder over het terrein, er zijn ook nog een aantal tempels gewijd aan andere goden. Die zijn wat kleiner maar wel heel kleurrijk.
Eenmaal weer buiten het complex laat ik me door een tuk tuk naar de Peradinya weg rijden, zowat halverwege stap ik uit en begin al winkel kijkend aan de terugtocht.

De lekkere bakkers die wij gister zagen zitten helaas niet op dit stuk, jammer. Ik kom de nodige kinderen tegen die uit school komen, de meesten hebben een wit uniform aan.
Bijna op het eind van de straat is er een hindoe tempel, hiertegen over zit een eettentje waar ik toch nog een broodje en een muffin kan scoren. Terwijl ik die opeet samen met een glas lemonwater. Zie ik aan de overkant bij de tempel aapjes lopen, even later heeft eentje een vrucht gevonden en zit die heerlijk op te peuzelen.

De ingang van de tempel ligt een beetje op de hoek, en ze zijn druk bezig met restauraties zie ik als ik op het terrein kom. Ik loop eerst een beetje naar achteren omdat ik daar iemand bezig zie met bloemen. Er worden allemaal pilaren en bogen versierd met bloemen, morgen is er een bruiloft leggen ze uit en daar is dit voor bedoeld. Jeetje is het een bijzonder iemand , nee dit is gebruikelijk.

Helaas is de hoofdtempel nog niet open en kan ik niet even een blik binnen werpen.
Ik vervolg mijn weg nu meer naar het centrum en dwaal hier door de straatjes en bezoek nog weer een tempel, die zie je hier werkelijk heel veel, en ook op heel veel plaatsen een Boedha beeld , zoals bij ons in Limburg bv een klein kappelletje.
Langs de kust zag ik die ook nog, maar hier alleen maar meer Boeddha.

Rond 15.45 vind ik het welletjes en neem een tuc tuc terug naar het hotel. Snel nog een bakje thee op de kamer en even een ander shirt aan en dan gaan we met een aantal vd groep naar een voorstelling van een "volksdansgroep".

Het is natuurlijk voor de toerist, maar wel gebaseerd op de dansen zoals ze die vroeger deden en ook nu nog tijdens speciale gelegenheden. Het valt niet tegen , het valt zelfs alles mee. Hierna gegeten in de stad en toen terug naar het hotel.